Van de zweefvliegtuigen die in september ‘44 op het buurtschap Hoenderbosch neerstreken, was het frame bekleed met linnendoek, aan de buitenzijde grijskleurig gecamoufleerd. Dat zeildoek was waterdicht en windbestendig, maar het bood de soldaten verder geen enkele veiligheid tegen vijandelijke aanvallen.
Bij de ontmanteling van de toestellen werd dit materiaal voorzichtig verwijderd, thuis vond het wel een toepassing. Het doek bestaat uit vijftig centimeter brede banen, aan de binnenzijde voorzien van touwtjes die dienden voor de bevestiging aan het frame van de glider. Vader wilde het 0,5 mm dikke doek gebruiken voor gordijnen in het werkhuis, zodat ‘s avonds de ramen bedekt waren voor privacy en warmte, en als verduistering.
Er werden drie gordijnen gemaakt, alle met een afmeting van 1,75 x 1.,15 m. De gecamoufleerde zijde werd ook hier naar buiten gekeerd. Het gordijn werd bevestigd aan een achtkantige oprolstok en om het te bewegen werd op het einde de stok voorzien van een drie centimeter breed, stalen Leukoplastklosje voor het op te wikkelen touw. Op de houten stok stond voor welk raam het gordijn bestemd was, een datum ontbreekt.
Door de verduisteringsregels waren de winteravonden nog langer en was het echt donker, tot de bevrijding van mei 1945 was de wet van kracht. Ook na de bevrijding werd licht- en krachtstroomverbruik minimaal toegestaan en zocht vader tegen de avond buiten een karwei. In de wintermaanden werd bij het bomenzagen met de kraanzaag mijn hulp gevraagd, je kreeg het bij dat werk snel warm. Bij het maken van egetanden (pennen voor de eg) werd het werkhuis verruild voor de goeikamer, de pòst, het hakblok, stond in de wintermaanden ‘s morgens naast de Leuvense stoof opgesteld.
In de ’70er jaren zijn de gordijnen verwijderd, maar de ophangsteunen en het haakje op de raamlijst om het touw vast te zetten, zijn nog aanwezig. Ad Hermens uit Geldrop schrijft veel over de geschiedenis van WO II en de gliders die in ons land zijn neergestreken. Bij exposities toont hij dit gordijn als tastbaar onderdeel bij de verduistering van ramen.
Martien:
Voordien werden op de werkavond de ramen verduisterd met Berken Triplex platen.
Marilou Nillesen
bhiczei op 21 oktober 2014 om 08:44
Wat een inventiviteit, ook met het rolletje Leukoplast. Mooi verhaal Rini!
Gerard Veltman
zei op 8 november 2017 om 16:36
Mooi Rini om deze verhalen naar buiten te brengen en levendig te houden. Wij zijn de laatste die het mee gemaakt hebben en het nog uit kunnen dragen. Jammer dat dit laatste niet altijd nodig geacht word! ik had twee jaar geleden gevraagd of dat er bij ons in het dorp op de lagere school interesse was om te vertellen over de oorlog van `44 en dan zou ik ook een film draaien van de bevrijding van Best, Oirschot, Moergestel, Oisterwijk, Heukelum en Tilburg, die door de militaire zelf toen op genomen was. Een prachtige film maar wel hevig!
Bedankt Gerard zei het hoofd van de school voor de genomen moeite, maar hier heb ik geen interesse in en we hebben nog zoveel uitstapjes en dan er bij, de kinderen hebben dit toch zelf niet mee gemaakt. En daar stond ik met mijn goede voornemen. En omdat ik dit jaar 80 werd wilde ik nog eenmaal mijn eigen inzetten voor de Helvoirtse gemeenschap en een mooi kunst werk maken dat herinnerde aan de vele slachtoffers van de laatste oorlog en de watersnood.
ik met mijn 3D tekening naar de gemeente die vonden het een kostbaar stuk en als ik het wilde plaatsen mocht het wel in mijn eigen tuin, want zei de wethouder wij hebben hier helemaal geen binding mee, wij zijn hier op het gemeentehuis alle maal na `44 geboren en hebben de watersnood ook niet mee gemaakt. Was dat wel zo dan waren we al met pensioen!!!! En daar stond ik weer en ligt mijn idee nu in de kast en kan er zelf af en toe naar kijken.
Rini de Groot.
zei op 8 november 2017 om 22:16
Gerard, bedankt voor de lovende reactie.
Ja, ‘dat is wel echt je hoofd stoten’ misschien ben je op het verkeerde adres!
Ook ik heb wel eens, naar m’n mening, interessante voorstellen die
niet aangenomen worden en vraag me af, ben ik te enthousiast.
Annemarie van Geloven
bhiczei op 9 november 2017 om 10:08
Het is goed Gerard om uw mening hier op het forum te zetten. Uw verhaal stemt in elk geval tot nadenken..
