Wat staan die kinderen keurig op een rijtje langs de weg! Het lijkt alsof zij deze positie hebben ingenomen voor de man die hen zo dadelijk gaat passeren. Is hij hun vader of gewoon een toevallige voorbijganger? Moeder heeft zich op de achtergrond gehouden. En hun boerderijtje ziet er op het eerste gezicht piekfijn uit.
Het fotobijschrift vertelt dat het aan de Willibrordusstraat stond, tegenover het oude postkantoor. De foto zou van 1935 zijn.
Verder worden twee namen genoemd: Johannes Jacobus van der Wielen en familie De Jong. Maar zou dit kloppen? Misschien zijn er Berghemnaren die dit kunnen bevestigen of juist niet.
Natuurlijk zou het prachtig zijn, wanneer één van de afgebeelde personen zich bij ons meldt, of een (klein)kind van hen.
Doe dat dan via onderstaande reageerlink of grijp de telefoon, als dat beter uitkomt. We zijn benieuwd!
Mevrouw Ceelen-van Hintum, Berghem (telefonisch)
zei op 8 augustus 2013 om 12:01
Toen ik deze foto in De Sleutel zag, was er meteen herkenning, want ik heb die foto ook. Hij is - denk ik - afkomstig van de Stichting Historisch Boerderijonderzoek in Arnhem.
Ik ben in 1940 geboren in het huis rechts naast het boerderijtje van de foto, dus dit is een feest van herkenning. Het boerderijtje is al lang geleden gesloopt - ik weet niet wanneer dat is gebeurd.
Op de foto staat een gedeelte van de familie V.d.Wielen. Moeder, Marie v.d.Mosselaar (die mogelijk afkomstig was van het Duureind), was ten tijde van de foto al weduwe en leidde een moeilijk bestaan met haar gezin. Haar jongste kind werd geboren, toen haar man al overleden was. De twee meisjes op de foto heetten Gien en Dien; hun zus Jo, die later lange tijd tegenover ons heeft gewoond en al is overleden, stond er niet bij. Verder waren er twee zoons. Er moeten dus kinderen uit een ander gezin bij hebben gestaan. De man rechts herken ik niet.
Eind jaren '30 zal mijn vader het huis naast V.d.Wielen hebben gekocht, van ene De Jong. Die was ook eigenaar van het boerderijtje van de foto. Op een bepaald moment heeft mijn vader dit pand erbij willen kopen, ook omdat er veel grond bij hoorde. De vraagprijs was 500 gulden, maar dat bleek toch teveel. Zo'n gezin met 6 opgroeiende kinderen kost wat....
Henk Buijks, namens BHIC)
zei op 8 augustus 2013 om 12:04
Prachtig, dit verhaal, mevrouw Ceelen - bedankt! We hadden niet durven hopen dat de mensen op de foto zouden worden herkend. En ook onze foto is afkomstig van de Stichting die u noemde. Er zijn er indertijd meer gemaakt in Berghem.
Bert van der Wielen
zei op 10 augustus 2013 om 14:25
Het pand is een en al herkenning.
De foto heb ik ook en deze is
afkomstig van het openluchtmuseum
in arnhem. De foto is gemaakt in het kader van een onderzoek naar bouw
stijlen en vormen in die jaren.
het In het pandje ben ik
zelf geboren in 1945. Op de achter
grond staat mijn grootmoeder (ook
wel bekend als marie de mossel)
verder van links naar rechts mijn
tante gien, mijn moeder dien van
der wielen (ov. 1948) mijn oom
Roelof, mijn oom Marinus en mijn
oom Bertus, de andere personen
zijn onbekend.
De familie is in 1947 verhuisd
naar de Veldstraat naar de bekende
witte noodwoningen.
Na de verhuizing is mijn oom Marinus in het boerderijtje komen
wonen met vrouw en kinderen.
Het verhaal gaat dat hij tijdens
de winter, bij gebrek aan brand
hout een stuk uit de kap heeft
gezaagd, de achterkant van de kap
is toen ingestort. Later heeft
de familie van Leeuwen op die
plaats een huis gebouwd.
Dhr. van der Wielen (telefonisch)
zei op 2 mei 2014 om 12:16
Het gaat inderdaad om Maria van der Wielen-Van de Mosselaar. De kinderen die ervoor staan, zijn Gien, Dien, Roelof, Bertus, Marinus en de laatste weten we niet. Marinus is mijn vader. We gokken dat de foto tussen 1935 en 1938 moet zijn gemaakt. Geen van de kinderen is meer in leven. Ook is ons niet duidelijk wie de man is die voorbij komt.
De foto is er één uit een serie. Ze moeten zijn gemaakt door een beroepsfotograaf. Mijn neef kwam deze foto toevallig tegen in het Open Lucht Museum in Arnhem, vanwege de boerderij, en herkende zijn oma.
Mijn oma heeft geen gemakkelijk leven gehad. Al jong weduwe, overal alleen voor staan; je vraagt je wel eens af wat voor leven dat moet zijn geweest. En toch is ze er door heen gekomen. Mijn vader overleed toen ik twee jaar was dus ik heb geen herinneringen aan hem. Maar ik lijk veel op hem, net als mijn broer en mijn zoons. Dat vind ik dan wel weer mooi.
Het fotobijschrift vertelt dat het aan de Willibrordusstraat stond, tegenover het oude postkantoor. De foto zou van 1935 zijn. 
