Roepen in de Walstraat

In het hoge zwarte huis, achter de fietsers, ben ik in 1939 geboren. De zaken op de foto van links naar rechts:
- Nog net een stukje luifel/markies van Derijks Kantoorboekhandel(Walplein 13)
- Speet galanterieën, speelgoed etc ( noemde men ook "de Grote Speet")
- Hobo, genoemd naar een inkoopcombinatie, corsetterie en aanverwanten, eigenaar hr. K. Schlattman, die verschrikkelijk mooi kon calligraferen; menig receptieboek heeft hij onder handen gehad. Juffrouw Donjacour was daar de A tot Z
- Astoria, van Piet en Corrie Kuijpers,
heerlijk gebak en bonbons, eigen maaksel. Piet is nu ergens 95 en kleinzoon Pieter heeft nu daar een porseleinzaak
- Dan, met puntdak, "Doortje Verhallen" of "D'n dove Verhallen", waar je potten, pannen, oliestellen, zakmessen, kousjes /glaasjes voor olielampen, schroeven. Je kon het zo gek niet bedenken; als ze het niet had, dan werd het besteld. Volgens mij was haar eigen naam niet "Verhallen"; hoe het precies zit, weet ik niet. Fam Mathijsen in de Houtstraat weet er alles van
- Dan A.& M. Speet, ofwel "de kleine Speet", een kleine zaak, gedreven door kleine broer en zus A. en M.; galanterieën. Aan de gevel de binnenkort verdwijnende reclame van verzekering man-vrouw-paraplu, hoe het nu ook heet
- Wagemakers, kruidenier, grote zaak, met aparte ingang, kaas en vleeswaren. Eigenaar Frans Wagemakers. Broer Gerrit en Wout hadden eenzelfde zaak in de Kruisstr en Hescheweg)
- Dan de Passage of Gengske, en daarna Drogisterij "De Vijzel" (je ziet hem hangen). Pand is in 1937 gebouwd en tot 2002 in bezit van Van Ewijk geweest.

Tot zover en groet

Hartelijk dank, Harry, voor deze soms heel gedetailleerde informatie. Het Osse centrum was best kleurrijk, toen. En die klantvriendelijkheid van, bijvoorbeeld Verhallen. Kom daar tegenwoordig maar eens om... Maar tijden veranderen nu eenmaal.

oftewel bultje van ewijk

Harry van Ewijk moet toch weten dat dit de Walstraat NIET is maar het Walplein.

@L.Roefs, dit is geen fout van Harry, maar van ons. De foto is gemaakt op het Walplein, maar we kijken wel de Walstraat in.
Evengoed scherp opgemerkt!

De laatste wijzigingen lezend komt m.b.t. Oss "Roepen in de Walstraat" weer naar voren. Wat mij (ik lees het nu pas)ergert is de vrij recente opmerking van "geboren ossenaar, 23-06-2011" !
Ten eerste vanwege de anonimiteit en ten tweede vanwege de m.i. kwetsende tekst.
Ik vind dat BHIC dergelijke opmerkingen en ook anonieme
deelnemers aan dit forum moet weigeren of tenminste moet corrigeren.
Ik zou indien mogelijk deze tekst graag verwijderd willen zien. Of anderszins een excuus van de anonieme geboren ossenaar

Beste André,

Voor alle zekerheid heb ik Harry van Ewijk even gebeld en hij heeft mij verzekerd dat de opmerking van de "geboren Ossenaar" zeker niet kwetsend is overgekomen. Integendeel, hij vertelde me dat deze bijnaam in het Osse helemaal is ingeburgerd. De bijnaam is ontleend aan de hoge rug van de vader van Harry, gevolg van een ongeluk.
En anonimiteit is voor ons alleen een probleem, wanneer er sprake is van ongepaste, kwetsende en - vul maar in -opmerkingen. We verwijderen dan de reactie, maar in dit geval dus niet!
Harry vond het wel leuk met jou in contact te komen. Kijk maar eens; hij staat in de telefoongids van Oss.

Overigens dank voor deze reactie!

En dit wordt helemaal door mij onderschreven !!
Harry van Ewijk

Nu die opmerking niet als kwetsend wordt ervaren wil ik nog vertellen dat toen het gengske verbreed is ( was op het einde bij slager Willems maar ca.70 cM breed het gengske afgesloten is geweest. Er is toen gekscherend gezegd omdat van Ewijk moest leren fietsen!
Verder wil ik Harry vragen wat is er waar van het volgende; de familie van Ewijk woonde boven de zaak en had een riant uitzicht naar o.a. de Molenstraat
Tegenover hun in de tuin stonden grote bomen van de pastorie.Nu wil het verhaal dat van Ewijk die bomen een injectie heeft gegeven met een eigengemaakt recept met als resultaat bomen kapot, uitzicht nog rianter. Klopt dat?

De geluidswagen..

Zo`n geluidswagen zat natuurlijk in die tijd vol met elektronica zoals een versterker ..een pick-up en een microfoon ...een berg aan accu's benodigd voor de statische triller omvormer..welke de voeding van het geheel moest verzorgen...en natuurlijk een persoon die dit equipement allemaal moest bedienen... zo ging het dus ook bij mijn vader.. ik draaide een plaatje meestal een mupke vlotte accordeon muziek ... mijn vader achter het stuur van zijn olympia.. reed dan voorzichtig door de straat.. anders schoof de pick-up naald over de grammofoonplaat ..vervolgens stopte hij.. ik draaide de muziek zachtjes weg... en draaide op de versterker het microfoon kanaal open ..en mijn vader sprak dan de menigte toe ..kort om een hele bedrijvigheid in de geluidsauto ..en vast niet zo eenvoudig als op het eerste gezicht leek .
....totdat...in een dumpzaak in Amsterdam een spanning omvormer uit een vliegtuig werd ontdekt en aangeschaft...zo`n omvormer werd aangesloten op een accu ..en gaf al draaiend een wisselspanning af van ca 115 volt... nu anno 2009 zie je zo`n professional apparaat vaak bij kooplieden op de markt ...maar in de jaren 50 van de vorige eeuw was dit uniek.
daar naast had de ondernemer Bloks.. weer eens iets nieuws op de kop getikt.. jawel een wire-recorder..de voorloper van de veel latere op de markt gebrachte bandrecorder...zoals de naam al aangeeft ..bestond het bandje toen nog niet en liep in plaatst daarvan ..een heel dun metalen draadje langs de opname/weergave koppen...ja U raad het al ..het geheel werd elektrisch aan elkaar gekoppeld ..de tekst en de muziek werd in de werkplaats te kruisstraat ingesproken..cq opgenomen ..vervolgens ging een batery aan accu`s in de kofferbak...van de inmiddels mooie ford zodiac in twee kleuren . inclusief de omvormer.. en de versterker.. en tot slot dat kleine bakje ( de wire-recorder ) werd op de passagiers plaats van de geluidsauto geplaatst...en pa reed geheel alleen met de geluidswagen door de straten van Oss ..en tot allen hun grote verbazing zagen zij mijn vader achter het stuur.. welke vriendelijk om zich heen keek ..terwijl de muziek uit de vier luidsprekers galmde in de zelfde kleur gespoten als de auto...met tekst...radio service...en dan ..ineens dat gesproken woord..de verbazing nam toe er werd eens achter de oren gekrabd.. en menig keren kan ik U verzekeren werd een nieuwsgierige blik met de neus tegen het portier raampje aangedrukt.. om toch maar die persoon te ontdekken die sprak en de muziek verzorgde ...zonder dat je die persoon zag ..wat een leuke tijd hé.. toen de elektronica niet zo`n algemeen goed was.
ook de geluidswagen was een gouden greep van ondernemer ..huub bloks ..want er werd in die tijd veel gebruik van gemaakt ..door o.a. de politieke partijen ..winkeliers en organisaties zoals bijv. het rode kruis enz, begrijpelijk immers naast de radio was de communicatie in die tijd heel beperkt.. zeker in de dorpen..... de geluidswagen zocht de mensen op in de straat.
de ontwikkeling van de transistor.. welke de radiobuis ook wel lamp genoemd verving.. luide de huidige elektronische consumenten markt in.

Wat leuk dat u de lezer een blik gunt achter de raampjes van de geluidswagen. Heel uniek, uw ervaringen uit de eerste hand!
Ongetwijfeld voor u zelf een geweldige leerschool in de electronica op jonge leeftijd. Hoe oud was u toen u met uw vader meereed?

Ja daar vraagt U mij wat.. ik zal zo rond de 16 jaar zijn geweest en ik kan U verzekeren.. Annemarie dat het vak...als je het zo in die tijd mocht noemen ..men had het meer over elektriciteit dan over electronica.. een boeiend vak was.
Ja waarom ??.. voor leken de zwarte kunst voor de gestudeerde een logisch geheel ..zo werkte de radio met als ingangspunt de antenne ...en eindpunt de luidspreker.
Op school leerde je wat daar tussen zat.. en vooral waarom...dus was je daar achter na vele jaren studie... was het fout zoeken dus een kwestie van logisch nadenken .
Hoe ingewikkelde de electronica werd ...denk bijvoorbeeld aan de Televisie ..hoe meer er tussen de antenne kwam en de luidspreker er kwam zelfs een beeldbuis bij.
Aan de andere kant werden steeds meer de halfgeleiders .. de transistor...en de integratedcircuits door de fabrikant toegepast ..en werd het voor de elektronicus er niet eenvoudiger op.
De romantiek van het vak verdween grotendeels door de toepassing van de gedrukte schakelingen ( PCB ) ..printjes genoemd .
Niet te min was toen en nu nog steeds ..de elektronica een interessante studie ..echter de pittige en lange studie werd niet in waardering ...zeg financiën beloond ..je was een sleutelaar ! en dat bleef je ...ook in de maatschappij.. en de door denkers dachten ...ja zoveel jaren studie kies ik toch even wat anders ..en een blind paard kon het zien aan komen dat door de jongens toen en nu nog steeds door de meisjes en jongens de techniek wordt vermeden ..en zie thans het resultaat. het is niet alleen bij de elektronica gebleven... maar over de gehele technische tak.. is in Nederland een chronisch gebrek aan technisch opgeleide mensen ..inderdaad ook dit was geschiedenis en gebrek aan visie.

Mijn moeder Dora van Zandvoort heeft voor de 2e wereldoorlog nog gediend bij de gebakzaak Astoria
Voor de oorlog hadden ze ook joodse gasten waarvan er na de oorlog niemand is terug gekomen
Mijn moeder heeft voor de afvoer van deze joodse gasten nog een aandenken gekregen
wat nu in mijn bezit is (porseleinen kuikentjes)
Mijn vader Cor Wagemakers (bouwvakker)was regelmatig klusjesman voor onderhoud
Ik zelf heb in mijn jeugd nog jaren iedere zaterdag met de fiets gebak van astoria rondgebracht
In de pauze's van mijn vader en ik werden we verwent met heerlijk gebak!van Astoria

Ik heb op de lagere school in de Eikenboomstraat samen met Huub Bloks in de klas gezeten

Wellicht een wat late reactie maar " Roepen in de Walstraat " lees je nu niet elke dag ..maar Ineke wat was dat een fijne school..gelegen aan de Eikeboomgaard..Voor die tijd 1948 was het zeker uniek dar er meisjes als zowel jongens in een klas zaten..ik herinner me nog een meisje Bolgraaf jullie samen zaten voor ons..veel is uit het geheugen m.u.z.van dat fijne gevoel..Onze meester was tevens hoofd van de school..een zekere mijnheer Van Dongen .hij demonstreerde toen vol trots zijn nieuwe ballpoint ..een vulpen zonder pen maar met een kogeltje..dat ik dit nog weet heeft te maken met mijn interesse toen al in de techniek..Ga je via Google Earth naar de school kan je er helaas met Street View niet bij de school komen..echter wel het terrein daar achter/naast de oude veemarkt van Oss nu vol gebouwd en parkeerplaats..het enige oude wat er nog is ..is het kerkhof..
ja Ineke de tijd gaat snel..groetjes
Huub Bloks 28-02-2014

Ik ben in de Walstraat opgegroeid op nr. 16. We speelden veel op straat en op het Walplein, gingen naar kapper vd. Biggelaar aan de overkant van Speet. Tegenover Derijks was toen Tonino, een stoffenzaak. Kijkend in de Walstraat verderop was de achterkant van het Bondsgebouw en de beddenwinkel van Den Brok. Dan het kleine huisje van Zuidhof en daarnaast 3 grotere huizen waar wij, dan Wim Jansen de muziekleraar en dan Gerrit Hendriks de Forddealer woonden.

Wat fijn dat je je nog zo precies kunt herinneren welke winkels er allemaal in de Walstraat waren en wie er woonden, Helma. Rond welke periode hebben jullie daar gewoond en heb je prettige herinneringen aan deze straat?

Sorry Lisette dat ik zo laat reageer, maar ik heb je berichtje nog maar net gezien!.
Wij woonden daar totdat de Galerij gebouwd moest worden, dus tot ± 1959. Mijn hele lagere schooltijd dus. Ik zat in de 1e van de middelbare school toen wij verhuisden. Het was daar erg leuk wonen, in de eerste geasfalteerde straat van Oss waar je heerlijk kon rolschaatsen, spelletjes doen en glijbanen maken als het had gesneeuwd! Er waren nog niet veel auto's dus het was redelijk rustig in de straat. We kropen tussen de spijlen door van Het Bondsgebouw totdat mijn broer met zijn hoofd bleef vastzitten en er pas na veel hulp weer tussenuit kon!

Haha, wat zal je broer het benauwd gehad hebben Helma; zowel letterlijk als figuurlijk.