Als we naar deze foto kijken zien we een prachtig stilleven. Toch maakt deze foto ons getuige van een intens verdriet.
We zijn hier in Geffen, waar een oude traditie in ere wordt gehouden. Voor een woning liggen enkele stenen, een bos stro en enkele planten. Een teken dat er hier iemand is overleden en dat de familie in rouw is.
Naar wij begrijpen hebben wij hier zelfs te maken met het overlijden van een kind. En dat is te zien aan de wijze van opstelling van de stenen. Nu zijn wij natuurlijk benieuwd of er nog mensen zijn die deze traditie kennen. En hoe ziet de opstelling voor een volwassene er dan uit? Is er ook een verschil tussen man en vrouw?
Of weet jij zelfs waar we hier precies zijn in Geffen? Deel je kennis!
ik heb een interessante website gevonden waar het over het gebruik van stro en stenen (en plankjes) gaat bij overlijden. ik weet niet of ik deze hier mag plakken;
hierin kun je ook lezen dat inderdaad bij 5 stenen het om het overlijden van een kind gaat, 3 bij volwassenen.
Rini de Groot
zei op 22 januari 2019 om 22:01
In het boek Oud-Brabants dorpsleven van Bernard van Dam (Eerde) kwam ik het jaren geleden tegen ook de hier afgebeelde schets is van hem. Ook, 'Het strooitje' genoemd. Het gebruik zag ik, als model het in het koetshuis van het karrenmuseum in Essen. (B) Naast de Lijkkoets van de Stad Antwerpen aldaar gestationeerd. Het venster gebruik is me ook bekend en in m,n kinderjaren meerder malen aangetroffen. Wanneer Vader voor de familie de doodskist had gemaakt moesten wij 'op het bidden' naar het Rozenkransgebed in het sterfhuis of bij de buren werd gehouden. Maar ook wanneer Vader de
planken uitgeleend had voor uitbreiding van het aantal zitplaatsen.
Hilde Jansma
bhiczei op 23 januari 2019 om 08:51
Bedankt Feliz en Rini voor de interessante aanvullingen. Rini, was jouw vader doodskistenmaker, of maakte hij ze alleen zelf wanneer een familielid overleed? Hoe dan ook is het een mooi gebaar dat jullie allemaal mee gingen bidden voor de overledenen. Wat het boek dat je noemt betreft, die kan bij ons in de bibliotheek gevonden worden voor wie erin is geïnteresseerd: http://www.bhic.nl/integrated?mivast=235&mizig=82&miadt=235&miaet=14&micode=1142&minr=6279966&miview=ldt En Feliz, het delen van linkjes naar relevante websites is helemaal prima- zeker naar deze informatieve en passende website.
Ik ken slechts zwarte draperieën aan het huis bevestigd.
Rini.
zei op 23 januari 2019 om 16:50
Norah, ik ken die alleen van vroeger hangende achter het Priesterkoor tijdens de begrafenis mis.
Albert
zei op 23 januari 2019 om 16:53
Ik weet uit mijn jeugd, dat wij moesten gaan bidden in de buurt van een bepaald aantal huizen, geknield in de kamer met de kist.
Rini.
zei op 23 januari 2019 om 17:03
Albert, dat waren wat men nu 'Kijkdagen' noemt. Eens liep ik, na de gebeden Rozenkrans, langs de geopende kist met m'n hand bedekt met wratten. En aaide hiermee langs haar gezicht maar bleef de aandoening houden.
Hilde Jansma
bhiczei op 24 januari 2019 om 09:12
Dankjewel Rini, voor het opnoemen van die andere verhalen!
Rini.
zei op 24 januari 2019 om 10:38
Hilde, op 14 Mei 1965 maakte ik een afbeelding van het Sterfhuis van Mevrouw
van Dijk-Donkers aan de Boekelsedijk 13 in Uden. Buurtschap Velmolen.
De vensters zijn minimaal geopend ivm. de kleine afstand van de openbare weg.
Ook voor deze Mevrouw maakte Vader het 'Koffer voor haar laatste reis'.
Hilde Jansma
bhiczei op 24 januari 2019 om 11:39
Echt heel bijzonder dat jouw vader voor zovelen een 'koffer voor de laatste reis' in elkaar heeft gezet. Ook bedankt Rini, voor het doorsturen van deze treffende foto:
