Het is al vaker gezegd over de jaren ’50: in veel dorpen – zoals Nieuw Borgvliet – hadden de mensen een varken om ’s winters genoeg vlees te hebben. En het was vanzelfsprekend, dat alles van het varken gebruikt werd. Nou ja, alles? De haren werden afgebrand en na het bouillon trekken gingen de botten bij het afval.
Maar wat toen heel gewoon was, bleek later in een grote stad als Utrecht helemaal niet normaal. De mensen daar gruwden van orgaanvlees. Terwijl bij ons na de slacht als eerste de varkenshersens opgegeten werden. Van ander ‘slachtafval’ zoals het hart en de maag werd bouillon getrokken voor de balkenbrij. Achteraf moet ik zeggen dat er niet veel te kiezen was. “Eten is eten” en “lekkere honger kennen we niet”. En durfde je toch te zeggen dat je het niet hoefde, dan kreeg je te horen: “dan leg d’oe kop er mar bij, dan edde veul.”
Het rare van deze moderne tijd is, dat voor een supermarkt de zwoerd (de varkenshuid) van de magere speklapjes gesneden is. En dat je een paar schappen verder diezelfde zwoerd krokant gebakken bij de snacks vindt. De varkenstong vind je bij de snijwaren verwerkt in bloedtongenworst. Ook de rundertong vind je in dunne plakjes bij de snijwaren.
Over rundertong gesproken: Als we in de jaren ’60 logés hadden, dan wilde mijn moeder wel eens groots uitpakken met haar superrecept: rundertong met Madeira-saus. Zo ook toen er gasten uit Uitrecht waren. Trots zette mijn moeder haar culinaire hoogstandje op tafel. De Utrechtse gasten keken er met een lange nek naar. “Wat is dat, mevrouw de Crom?” “Dat is rundertong.” “Dan denken wij, dat wij dat niet believen.”
Terwijl mijn moeder met die dikke pol van haar langs haar neus wreef , zei ze: “Ik zou het ook niet moeten. Die koeien staan een hele dag met die tong in hun neus te peuteren.”
Misschien hebben de gasten toen hun eerste vegetarische maaltijd gegeten.
Maar wat toen heel gewoon was, bleek later in een grote stad als Utrecht helemaal niet normaal. De mensen daar gruwden van orgaanvlees. Terwijl bij ons na de slacht als eerste de varkenshersens opgegeten werden. Van ander ‘slachtafval’ zoals het hart en de maag werd bouillon getrokken voor de balkenbrij.
