Rond 1870 werden in Gemert arme oude mannen door de gemeente ‘geveild’, d.w.z. tegen een gering bedrag uitbesteed aan particulieren. Een echtpaar zag de ontstane wantoestanden en stelde in 1873 hun huis aan de Kapelaanstraat beschikbaar, maar het werk werd hun te veel. Pastoor en armenbestuur vroegen de Franciscanessen van Oirschot zich over de armen te ontfermen.
Men besloot een bijhuis te stichten vanuit klooster Nazareth en in 1877 betrokken zes zusters het inmiddels vernieuwde Sint Elisabethgasthuis in de Nieuwstraat.
In 1965 werd de exploitatie overgenomen door Stichting Ruyschenbergh en in 1970 kreeg men een nieuw bejaardenoord. Daar hebben de zusters hun werk nog tot 1980 voortgezet. Een gedeelte van het gasthuis was in gebruik als postkantoor en er was een derde wereldwinkel gevestigd.
Dit gebouw is in 2006 vervangen door woonzorgcentrum Ruijschenbergh. De rest is gesloopt.
Bron: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant, Alphen a/d Maas, 2010
Foto: Het Sint-Elisabethgasthuis in 1966 (Erfgoedcentrum Ned. Kloosterleven, BM-Z069 collectie Franciscanessen van Oirschot nr. 170279)
Men besloot een bijhuis te stichten vanuit 
