Als inwoner van Zesgehuchten heb ik de sloop meegemaakt van de pastorie van H. Brigidakerk. Ik weet niet meer de precieze datum, maar ik heb er in dichtvorm verslag van gedaan.
De Heilige Maria- en Brigidakerk aan de Papenvoort 4 te Zesgehuchten, c. 1900. Bron: RHC Eindhoven, fotonummer 17217.
Honderd jaren steenvast trouw bleef het oude gebouw de kerke flanerend. Stond in dienst van eerwaarde heren, die in lange, zwarte togen Zesgehuchtens geestelijke akker plogen.
In dit oude pastoriegebouw diende lang en trouw, Heer, mens en geloof Zaliger, pastoor van Hooff. Zijn ploeg voer recht door 't mensehert; Een voor, die legendarisch werd.
In d'honderd jaren steenvast trouw proefde 't steen geluk en rouw, hoorde 't de klokke luiden ter ere van 't geluk der bruiden. Vernam hen, die snikkend kloegen om hen die zij ten grave droegen.
De bouwsels uit het ver verleden verdwijnen op de dag van heden. 'T verleden moet ras vervagen 't heden mag er niet op schragen: de slogan in onze moderne dagen.
Met gebouwen is dit kinderspel, hun verzet is minder fel. Anders is het met den ouden geest die ook in 't heden nog de lesse leest en krampachtig wil beletten, zich staande houdt, zich blijft verzetten tegen de sloop van 't oud patroon waaraan zij dankt haar hoge woon.
Pastoor G.M. van Hooff bij gelegenheid van zijn 25-jarig priesterjubileum, 29 mei 1944. Fotograaf: Fotoatelier Van den Bichelaar. Bron: RHC Eindhoven, fotonummer 252637.
