
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
De spoorbrug ligt in het midden, oostelijk van de Hedelse verkeersbrug uit 1937 en westelijk van de Maasbrug in de A2 bij Empel.
Voor de spoorlijn Utrecht-Boxtel uit 1860 moesten de grote rivieren: de Lek, de Waal en de Maas overbrugd worden. In 1868 was de brug over de Lek klaar, op 1 november 1869 gevolgd door de spoorbrug bij Zaltbommel. Nog geen jaar later, op 1 september 1870 kon de brug bij Hedel in gebruik worden genomen. Daar was al vanaf september 1867 aan gewerkt.
Bij het maken van de overbrugging bij Hedel werd een bocht van de Maas afgesneden. Dat maakte het mogelijk de spoorbrug eerst geheel op het droge te bouwen, waarna de Maas eronderdoor werd geleid. Het ontwerp van de brug was van de ingenieurs N.H. Nierstrasz, J. Rouppe van der Voort en jhr. J.E. de Savornin Lohman. Het werk voor de bruggen werd aangenomen door J. van den Wall Bake, directeur van de Utrechtsche IJzergieterij. Het bedrijf leed overigens zulke verliezen op dit project, dat het in 1871 werd geliquideerd.
De oorspronkelijke overbrugging bestond uit één boog met een overspanning van 104 meter, vier bruggen van bijna 60 meter over de linkeruiterwaarde en zes identieke bruggen over de rechteruiterwaarde. De brug was enkelspoors, al werden de pijlers en landhoofden zo gebouwd dat het mogelijk was een tweede enkelsporige brug naast de eerste te plaatsen.
In de Tweede Wereldoorlog werd de grote overspanning boven het zomerbed vernietigd. De bruggen boven de uiterwaarden bleven grotendeels onbeschadigd. De brug kon worden hersteld met twee uit Zaltbommel afkomstige bruggen van 60 meter. Daarvoor was een hulppijler in de rivier noodzakelijk. Tegelijk met het herstel begon men de overbrugging dubbelsporig te maken, maar tijdens de spoorwegstaking in 1944 (de werkzaamheden waren vergevorderd) werden grote delen van de sporen in de bruggen vernield. Bekijk het schema van vernieling en herstel.
Na de oorlog (1946-1947) werd eerst de overbrugging van het enkelspoor hersteld (berijdbaar vanaf 15 april 1947). In 1978 werden er nieuwe bruggen naast die van 1946 gebouwd en werd de overbrugging weer dubbelsporig.
De rivieroverspanning bestaat tegenwoordig uit een dubbele spoorbrug met doorgaande vakwerkligger met vier steunpunten en verlopende bovenrand (ca. 228 m) en vakwerk aanbruggen.