Dit statig dubbel woonhuis is gelegen op de driesprong waar Leunisdijk , Dorpsstraat en Marktplein samen komen. Vroeger werd deze omgeving aangeduid met de naam Collenberch. Deze naam komt reeds voor in het schepenprotocol van Esch uit 1478.
Het huis heeft een zadeldak en is gedekt met pannen. Een eenvoudige kroonlijst met fries siert de voorgevel. Het huis heeft ook een opvallende voordeur met zes panelen. De zesruitsvensters zijn voorzien van diepblauwe luiken, die duidelijk afsteken tegen de witte gevels. Een breed pad naast de zijgevel geeft toegang tot de tuinen achter dit gebouw.
Vermoedelijk stond al voor 1655 op deze markante plek een hoeve. Uit kadastrale gegevens van 1832 blijkt dat het huis dan toebehoort aan Wijnand Dekkers, een landbouwer te Esch. Zijn dochter Catharina trouwt met rentenier Jan van Leeuwen. Zij worden later vermeld als eigenaars. Via Geertruida van Leeuwen komt het pand in handen van Johannes Franciscus van Leeuwen die het zelf bewoont. Hij is van 1886 tot 1903 burgemeester van Esch. (zie Heikant 2a).
Fijne fruitbomen
Na zijn overlijden in 1906 vindt er een openbare verkoping van zijn goederen plaats. De woning wordt in de catalogus als volgt omschreven: “Het huis dat zeer goed onderhouden is, en voorzien is van 2 bliksemafleiders, bevat : beneden: gang, 3 kamers en 1 opkamer, keuken, 2 bijkeukens en kelder, waterwelpomp, grooten stal en bakhuis: boven: 2 kamers en zolder. In den zeer grooten tuin bevinden zich veel fijne fruitbomen.”
Het pand komt in handen van de gemeente Esch en doet dan dienst als onderwijzerswoning. In 1930 wordt het publiek verkocht voor fl. 6006. De nieuwe eigenaars worden Toon en Willebrordus van Schijndel en consorten. Toon is postbeambte en richt een gedeelte van de woning in als postkantoor. Willebrordus, wagenmaker van beroep, begint op een open plaats naast het huis een wagenmakerij. Later emigreert hij met zijn gezin naar Australië.
Toon verbouwt het huis regelmatig. Er hebben meerdere gezinnen tegelijk in gewoond. Na de bevrijding huisden hier ook nog even de ‘zwarte’ Zusters van de Allerheiligste Verlosser. Uiteindelijk wordt het in 1966 verkocht als zijnde twee woningen aan de heer J. Rombouts. Hij verbouwt het tot pension “de Verloren Cost”. Veel van zijn pensiongasten waren in die tijd werkzaam als verpleegkundigen op Huize Voorburg in Vught.
Opgesplitst
Mart en Marjet de Hoog en Marinus van den Wildenberg, een broer van Marjet, kopen samen het pand van J. Rombouts. Aanvankelijk bewonen ze het huis gezamenlijk maar later wordt het opgesplitst in twee woningen.
Leunisdijk 2a, toen eigendom van de familie de Hoog werd in 1988 verkocht aan de familie Aben. In 1993 was het in handen van E. Jordans die het samen met zijn gezin bewoonden. Momenteel is de familie Berman de trotse eigenaar.
Leunisdijk 2, aanvankelijk eigendom van M. van de Wildenberg, werd verkocht aan Wim Erningbelt die het later door verkocht heeft aan F. de Laat. Femke Vessies en Roy Vranken hebben nu dit authentieke pand in eigendom.
Overigens, er wordt in Esch gefluisterd dat in dit pand, boven op de zolder, vermoedelijk de eerste kerkdiensten gehouden werden nadat de kerk in handen kwam van de protestanten. Het zou kunnen want als je naar de foto van de zijkant kijkt dan zie je op zolderhoogte een raam. Dit raam is in een latere periode aangebracht omdat eerder vanaf de straatkan niet zichtbaar mocht zijn dat zich hier een ruimte bevond. Meer bewijs is vooralsnog niet voorhanden...
Bron:
Verkoping van Onroerende goederen( en de daarop wassende bomen) nagelaten door wijlen den Edelachtbare Heer Oud-burgemeester Van Leeuwen, te Esch, catalogus 1907.
Aantekeningen uit oude Akten over Esch van Ferd. Smulders uit de schepenprotocollen van Den Bosch: R.1247, fol.262
A.Fasel, Staat van oude huizen in de gemeente Esch, 1968.
Marilou Nillesen
bhiczei op 14 november 2021 om 19:58
Wat bijzonder dat de historie van deze plek tot zo ver is terug te vinden, Nettie. Het levert in ieder geval weer een lezenswaardige bijdrage op, dank daarvoor.
