Steun voor de moeilijke dagen rond Kerst

Op 12 augustus 1942 werden alle verloven en bezoekregelingen van de gijzelaars ingetrokken. Persoonsbewijzen moesten worden ingeleverd en 25 gijzelaars werden gefotografeerd met een nummer op de borst. Op 15 augustus daaropvolgend werden wegens sabotagedaden in Rotterdam vijf gijzelaars ter dood gebracht op het landgoed De Rovert te Goirle. Op 16 oktober 1942 werden drie gijzelaars met 12 andere Nederlanders in de bossen bij Woudenberg door de Duitsers vermoord.

Op 5 september 1944 hield het gijzelaarskamp Beekvliet op te bestaan. De nog aanwezige gegijzelden werden naar het concentratiekamp Vught vervoerd. Tijdens het transport naar Vught wisten acht gijzelaars te ontsnappen. De overgebleven gijzelaars werden na een aantal dagen in vrijheid gesteld. 

Hoewel het leven in een gijzelaarskamp niet plezierig en comfortabel was, gaf het toch ruimte aan ontspanning. Kort nadat de eerste gijzelaars in Beekvliet waren aangekomen, ontwikkelden ze allerlei activiteiten om zich bezig te houden. Al gauw hadden ze hun eigen leiding met een secretariaat en een raad van advies gevormd. Van Duitse zijde werden enige lokalen ter beschikking gesteld om cursussen te organiseren. Talloze voordrachten, lezingen, muziekuitvoeringen, culturele dagen en politieke besprekingen werden er gehouden.

Een van de gijzelaars was dhr. Joep Naninck. Christianus Cornelius (Joep) Naninck, geboren in Tilburg op 2 oktober 1914 was een sterk voorvechter van maatschappelijke vernieuwing. Hij was docent Engels, dichter en verzetswerker.

Joep Naninck sloot zich in 1935 aan bij de beweging “Brabantia Nostra”, welke beweging zich in zette voor de culturele verheffing, de emancipatie en het versterken van het zelfbewustzijn van de Brabanders. Dankzij zijn banden met Brabantia Nostra, raakte Joep in mei 1940 betrokken bij de Nederlandse Unie. Omdat het gedachtengoed van de leden van ‘Brabantia Nostra’ in de basis overeen kwam met dat van de Nederlandse Unie, was het bijna vanzelfsprekend dat Joep ook voor deze beweging actief werd.

Om deze reden werd hij op 8 juni 1942 opgepakt door de Duitsers en overgebracht naar Beekvliet. De tijd in het kamp viel Joep zwaar, vooral toen op 15 augustus 1942 en later op 16 oktober 1942 er verschillende gijzelaars werden gefusilleerd. Hij probeerde hier vorm aan te geven door gedichten erover te schrijven. Deze gedichten zijn ná de oorlog gebundeld en uitgegeven onder de titel ‘Hart in ballingschap. Verzen uit het gijzelaarskamp juni 1942- april 1943.

Op de verjaardag van Hitler op 20 april 1943 werd Joep, samen met andere gijzelaars, vrijgelaten omdat de Duitsers wel in begonnen te zien dat het vastzetten van gijzelaars weinig effect had. Joep heeft uit zijn tijd in het gijzelaarskamp een viertal prentjes bewaard, waarop een gebed, maar ook liederen uit de bundel van de Nederlands Hervormde Kerk staan, ter inspiratie en herinnering aan Kerst 1942 in het gijzelaarskamp Beekvliet.

In augustus 1945 werd Joep eerst waarnemend en in november van dat jaar definitief benoemd tot hoofdredacteur van de Provinciale Noordbrabantse en Bossche Courant Het Huisgezin (nu Brabants Dagblad). In deze functie, die hij tot 1978 bekleedde, zette hij zich, trouw aan zijn idealen, in voor een humane maatschappij en bestreed hij onrecht, fanatisme en extremisme. Voor al zijn verdiensten werd hij benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau en tot Ridder van de Heilige Gregorius. Ook was hij drager van het Verzetskruis. Op 30 juli 1995 overleed Joep Naninck te Vught.