Al dagen voor Sinterklaas speelde wij “de goedheilig man op bezoek”. De stok voor het openen en sluiten van de bovenramen was onze staf, terwijl er een prachtig vergulde staf aanwezig was. De stok werd door de meisjes gebruikt op het moment dat ze in huis achterna gezeten werden, zij plaatsten die snel schuin onder de klink van de deur van hun slaapkamer.
In de negentiger jaren tekende professor Gerard Rooijakkers vaders geschiedenis op. Daarbij vonden we in de nok van de werkhuiszolder onder een laag stof een ongeschonden bisschopsstaf en -mijter. Het was voor iedereen een raadsel: die lag daar al meer dan vijftig jaar, zonder dat de kinderen het wisten. We herinnerden ons wel de mal van de krul. Die hing namelijk openbaar aan een spijker achter een stel handzagen in het werkhuis. De bisschopsmijter was echter nieuw voor ons.
De mijter was gemaakt van de gele spijkerverpakking met hoedmaat 57 en 36 cm hoog. Voor de binnenvoering was hetzelfde materiaal gebruikt, tijdens de restauratie ontdekte ik dat voor hechting drie roestig uitziende punaises waren gebruikt van degelijke kwaliteit, met opdruk ‘Original Ffcord.’ Vlamingen noemen dat duimspijkers. Ze waren van binnenuit door het karton naar buiten gestoken en omgebogen. De punaises waren van hetzelfde formaat als de moderne.
Ook de mal voor de krul was van hetzelfde kartonnen spijkerzakmateriaal. Voor het uitgangsmateriaal van de herdersstaf is vierkant hout gebruikt, dat daarna handmatig rond is gemaakt. De bovenzijde was voorzien van vaders initialen, aangebracht met de blindstempel. De lengte is twee meter, de voetzijde is niet puntig. De herder- of kromstaf is kaarsrecht, heeft bovenaan een slangvormig gevormde krul en is voorzien van een vergulde verflaag. De stok die wij gebruikten was 1,10 meter lang en had aan de bovenzijde een zwartkleurige, stalen, liggende slangvorm.
We vonden het jammer dat Zwarte Piet de voorwerpen zo ver weggestopt had; we hadden een prachtige aangeklede Sint kunnen spelen, want thuis hebben we nooit een Sint op bezoek gehad.
Nu rest ons de vraag: waar vond vader de afbeelding, het symbool geplaatst op de ferula, de bisschopsstaf? En deze week maakt Lochem in de Achterhoek zich op voor het “Staf- en Mijterweekend”.
Gerard H.A.A. de Bie
zei op 2 december 2016 om 13:42
Een blindstempel is een ingedrukt teken dat je moeilijk ziet en kunt voelen door reliëfverschil, vandaar ook -blind-. Maar hoe werden die geplaatst ? werden die in het hout gedrild met een hamer ?
Rini
zei op 2 december 2016 om 22:03
Gerard,
hierover schreef ik destijds,’Blindstempel zet de kroon op het werk.’
Een lakstempel is ook een, Blindstempel, maar met een lichte druk.
Rini.
zei op 5 januari 2018 om 21:27
Tussen de verhalen door ben ik bezig met het maken van een Messing Wierook vat van een afgedankte schemerlampvoet.
Daarbij is ook een standaard nodig het model heb ik genomen van door vader gemaakte Sinterklaas staf. De groen/gele mal is nog aanwezig en heb die nu gebruikt het figuur wijst op een slang, vermoedelijk heeft Vader die van een prentje waarop een Bisschop of Paus gekozen. Het gebruikte materiaal wat in m’n ‘atelier’ voorhanden is.
Ook bezit ik een model, jammer ben ik een misdienaar geweest, ik zou niet
van de wijn gedronken hebben maar wel royaal met de Wierook korrels.
M’n oudste broer wist van het bestaan, Vader zou die gemaakt hebben voor de Sint in 1939 die de gemobiliseerde soldaten bezocht.
In de negentiger jaren tekende professor Gerard Rooijakkers vaders geschiedenis op. Daarbij vonden we in de nok van de werkhuiszolder onder een laag stof een ongeschonden bisschopsstaf en -mijter. Het was voor iedereen een raadsel: die lag daar al meer dan vijftig jaar, zonder dat de kinderen het wisten. We herinnerden ons wel de mal van de krul. Die hing namelijk openbaar aan een spijker achter een stel handzagen in het werkhuis. De bisschopsmijter was echter nieuw voor ons.
De mijter was gemaakt van de gele spijkerverpakking met hoedmaat 57 en 36 cm hoog. Voor de binnenvoering was hetzelfde materiaal gebruikt, tijdens de restauratie ontdekte ik dat voor hechting drie roestig uitziende punaises waren gebruikt van degelijke kwaliteit, met opdruk ‘Original Ffcord.’ Vlamingen noemen dat duimspijkers. Ze waren van binnenuit door het karton naar buiten gestoken en omgebogen. De punaises waren van hetzelfde formaat als de moderne.
