To Hölscher werd geboren op 16 januari 1898 te Helmond en kreeg de namen Catharina Margaretha Clasina. Zij was de jongste dochter van Pieter Christiaan Hendrik Hölscher en Maria Elisabeth Peskens. To overleed in haar geboortestad op 9 december 1953.
Haar ouders hadden een gemengd huwelijk; moeder was katholiek, vader protestant. Na het vroege overlijden van haar moeder (To was toen anderhalf jaar oud) hertrouwde haar vader al spoedig met Geertje Davidse, die ook protestants was. In 1907 overleden echter zowel haar vader als haar stiefmoeder, vlak na elkaar. To en haar zusjes kwamen terecht in het protestantse weeshuis “Neerbosch” in Nijmegen, waar de kinderen zich doodongelukkig voelden.
Het katholieke deel van de familie, onder wie To's grootmoeder, wilde dat de zusjes een katholieke opvoeding zouden krijgen. In juli 1908 werd het drietal in het St.-Aloysiusgesticht in Helmond geplaatst. Dit weeshuis werd geleid door de Zusters van Liefde uit Tilburg. To kreeg het gevoel thuis te komen.
Op veertienjarige leeftijd ging ze naar de kweekschool in Schijndel, waar ze in 1916 haar onderwijsakte behaalde. Ze kreeg meteen een aanstelling als onderwijzeres aan de Mariaschool in Helmond en ging weer bij de zusters wonen, maar nu als pensiondame. In de loop der jaren behaalde ze nog de akten Engels en Nederlands.
In 1931 werd ze lerares aardrijkskunde, Engels en Nederlands aan de Nazareth-U.L.O in Helmond. Vooral haar aardrijkskundelessen waren zeer in trek, omdat ze geweldig goed kon vertellen over de reizen die ze had gemaakt met haar hartsvriendin Christine Banning. In 1938 besloten de vriendinnen te gaan samenwonen en betrokken ze een huis dat speciaal voor hen was gebouwd in de kloostertuin van de zusters.
To Hölscher was een opvallende figuur in Helmond met haar kortgeknipte ponyhaar, vaak gehuld in een zwarte cape met een grote zwarte hoed. Paardrijden op haar eigen paard Noortje was haar grote liefhebberij.
Al op haar achttiende schreef To Hölscher korte verhalen voor Het Kleuterblaadje en De Roomsche Jeugd. In 1925 verscheen haar eerste kinderboek, Hoe Trotschkopje genas. Het werd direct een groot succes. To probeerde met haar werk vernieuwing en verfrissing te brengen in de kinderlectuur en tegelijk de vorming van geest en hart te combineren met ontspanning. Ofschoon de verhalen naar hedendaagse begrippen erg moraliserend zijn, vielen ze toen erg in de smaak: de meeste boeken zijn vele malen herdrukt.
Haar boeken voorzagen dan ook duidelijk in de behoefte van de katholieke opvoeders van die tijd. Een goed voorbeeld hiervan is de serie De Zandmannetjes, schoolboekjes die wel zestien maal zijn herdrukt. Ook de romantische verhalen die To voor de Katholieke Illustratie schreef waren typisch rooms van toon.
Grote bekendheid kreeg To Hölscher door de Katholieke Jeugdbijbel die zij samen met pater Romualdus OFM Cap. schreef. Daarnaast schreef ze artikelen over opvoedkundige problemen in het tijdschrift De Katholieke Vrouw en de Thijmalmanak en gedichten voor De Gemeenschap, een literair tijdschrift. To Hölscher overleed in 1953 aan een lange, slopende ziekte.
Dit verhaal is gebaseerd op de biografie van To Hölscher door Tini Söhngen-van Gotum in Thuis in Brabant.
Haar ouders hadden een gemengd huwelijk; moeder was katholiek, vader protestant. Na het vroege overlijden van haar moeder (To was toen anderhalf jaar oud) hertrouwde haar vader al spoedig met Geertje Davidse, die ook protestants was. In 1907 overleden echter zowel haar vader als haar stiefmoeder, vlak na elkaar. To en haar zusjes kwamen terecht in het protestantse weeshuis “Neerbosch” in Nijmegen, waar de kinderen zich doodongelukkig voelden. 
In 1931 werd ze lerares aardrijkskunde, Engels en Nederlands aan de Nazareth-U.L.O in Helmond. Vooral haar aardrijkskundelessen waren zeer in trek, omdat ze geweldig goed kon vertellen over de reizen die ze had gemaakt met haar hartsvriendin Christine Banning. In 1938 besloten de vriendinnen te gaan samenwonen en betrokken ze een huis dat speciaal voor hen was gebouwd in de kloostertuin van de zusters. 
Haar boeken voorzagen dan ook duidelijk in de behoefte van de katholieke opvoeders van die tijd. Een goed voorbeeld hiervan is de serie De Zandmannetjes, schoolboekjes die wel zestien maal zijn herdrukt. Ook de romantische verhalen die To voor de Katholieke Illustratie schreef waren typisch rooms van toon. 
