Van kerkelijk naar koninklijk: De fanfare van Heeswijk

De fanfare genoot de bescherming van kasteelheer Andreas J.L. Baron Bogaerde van Terbrugge, die van 1830-1842 Gouverneur in de provincie Noord-Brabant was. Hij nam de kosten van de fanfare volledig voor zijn rekening. In ruil daarvoor werden tal van festiviteiten op het kasteel opgeluisterd met blaasmuziek en tromgeroffel. Die band met de zittende kasteelheer als erevoorzitter is in de loop der jaren gebleven.

Overigens hield men ook in de negentiende eeuw 1823 al als oprichtingsjaar aan. In de Provinciale Noordbrabantsche ’s-Hertogenbossche Courant van 16 september 1873 lezen we namelijk: “De harmonie St. Cecilia vierde haar 50-jarig bestaan. Nooit is er hier zoo algemeen feest gevierd. Een eerewacht te paard, het zangerskoor, de gilden van St. Willebrordus en St. Ambrosius, de handboogschutterijen Nooit Gedacht namen allen deel aan het feest”.

Alle ingrediënten voor een mooi feest waren aanwezig: een plechtige H. Mis, het afhalen van de oprichters van de harmonie met een rijtuig en een grote optocht door het dorp. We lezen “nog nooit had zoo iets in de gemeente plaats gehad, het volk stroomde dan ook van alle kanten toe en zelfs vreemdelingen getuigden: het is slechts in Heeswijk mogelijk zóó te kunnen feestvieren”.

Harmonie St. Cecilia ondergaat in 1904 een naamswijziging in ‘Kerkelijke Harmonie Moderato’. Deze in muziektermen ‘matige’ naam wordt al gauw ingewisseld voor ‘Kerkelijke Fanfare St. Willibrord’, waarmee de binding met de parochiekerk van St. Willibrord in Heeswijk tot uiting kwam. Tijdens de oorlog stelt de fanfare zich in 1942 op non-actief, omdat zij weigert toe te treden tot de Kultuurkamer van de Duitse bezetter.

Na de oorlog is één van de eerste activiteiten een muzikale aubade aan het Engelse bevrijdingsleger in Rosmalen in 1945. In 1965 wordt bij een statutenwijziging het predikaat ‘Kerkelijke’ losgelaten en verandert de naam in ‘Fanfare Sint Willibrord’. Geleidelijk klom de fanfare in het midden van de jaren 1950 en 1960 op van de derde naar de eerste afdeling. In 1963 won zij de kampioenswimpel van de R.K. Bond van Muziekgezelschappen in het Bisdom Den Bosch. In 1972 kwam zij uit in de afdeling Uitmuntendheid.

In 1968 verzocht de burgemeester van Heeswijk de Koningin om de fanfare koninklijk te onderscheiden en vijf jaar later was het zover. Bij gelegenheid van het 150-jarig bestaan behaagde het de Majesteit de fanfare het predikaat ‘Koninklijke’ toe te kennen. Een volmondige aanbeveling van de diocesane bond in het Bisdom Den Bosch en de moederbond in het Aartsbisdom Utrecht heeft daarbij zeker geholpen. Zonder kerkelijk blijkbaar geen koninklijk…

Het archief van na de oorlog ligt tegenwoordig bij het BHIC en de fanfare heeft een website met mooie oude foto’s.