In 1957 vierde men in Sint Tunnis het 50-jarig bestaan van zuivelfabriek De Eendracht in de Sambeekse Hoek. Maar ook Plo en Den Twist (Westerbeek) vierden feest, want het was evenzeer, zo niet meer nog, hún fabriek.
Aan het einde van de negentiende eeuw werd op tal van plaatsen de ambachtelijke bereiding van boter op de boerderij vervangen door een meer gecentraliseerde, fabrieksmatige aanpak. Oorspronkelijk was boter maken een taak voor de boerin. De vrouwen togen regelmatig met een grote boterkorf aan de arm richting “de Bottermien” in Sint Tunnis, waar de boter werd verkocht.
Dat had nog decennia zo door kunnen gaan, want Sint Anthonis en Oploo waren toen bepaald geen centra van vooruitgangsdenken. Alleen al het idee van een handkrachtfabriek bracht de gemoederen enorm tot verhitting.
Maar toch kreeg een stel volhouders ten slotte voldoende voorstanders in Oploo en Westerbeek bij elkaar voor een eenvoudig handkrachtfabriekje, dat op 21 april 1895 in gebruik werd genomen. Het stond op de plek waar later bakker Willems was gevestigd. Dit initiatief werd een razend succes en uiteindelijk werden ook de aanvankelijke tegenstanders, zij het schoorvoetend, allemaal lid van de coöperatie. Want wie wilde niet kennismaken met de “piepkesroom” van vaste medewerker Grad Peters, bijgenaamd Grad Piepke? Ze was immers heerlijk.
Uitbreiding was door het succes al gauw noodzakelijk. Er werd zelfs besloten een compleet nieuwe fabriek te bouwen in de kom van het dorp, die onverminderd succesvol was, ondanks tegenwerking vanuit de botermijn. De stap naar mechanisatie (stoomkracht!) kon dan ook niet uitblijven.
Dat betekende echter een forse investering, die voor Oploo en Westerbeek alleen niet op te brengen was. Men had daarvoor ook de omliggende dorpen nodig. Sint Anthonis voelde wel voor zo’n gezamenlijk initiatief, op voorwaarde dat de nieuwe fabriek in hun dorp zou komen te staan. Dat viel natuurlijk niet goed: “Oploo en Westerbeek hadden een fabriek en die van Sint Tunnis dachten dat ze dat allemaal zomaar zouden prijsgeven”.
En zo ontbrandde de strijd over de vestigingsplaats. Als compromis kwam er tenslotte uit dat de fabriek op “neutraal” terrein zou komen te staan, min of meer tussen de dorpen in, in de Sambeekse Hoek. De Eendracht was geboren, al was er een hoop gekibbel aan voorafgegaan. We schrijven inmiddels het jaar 1907.
De fabriek kwam onder leiding te staan van de heer Miedema, een Fries die het zuivelmaken met de paplepel was ingegoten. Coöperatie De Eendracht kwam tot grote bloei en was jarenlang een van de grootste zuivelindustrieën van Oost-Brabant. Na alle fusies en schaalvergrotingen in de zuivelsector wordt in het fabriekspand al lang geen zuivel meer bereid. Tegenwoordig is er een mechanisatiebedrijf in gevestigd.
Aan het einde van de negentiende eeuw werd op tal van plaatsen de ambachtelijke bereiding van boter op de boerderij vervangen door een meer gecentraliseerde, fabrieksmatige aanpak. Oorspronkelijk was boter maken een taak voor de boerin. De vrouwen togen regelmatig met een grote boterkorf aan de arm richting “de 
