Ravenstein was al vroeg belangrijk voor de scheepvaart en voor de verbinding met Gelderland. In 1644 is er al sprake van een veer, dat toen in leen werd gegeven aan Mathias Romer. Dit werd in 1653 schriftelijk bekrachtigd.
Het veer bestond in die tijd uit een zogenaamde gierpont, die door de stroom van de Maas werd voortbewogen. De rivier was de bestaansbron, maar ook een barrière. In de zomer vrijwel onbevaarbaar en 's winters een brede kolkende watermassa, die de erachter gelegen gebieden bedreigde. Bij gevaar van een dijkdoorbraak was het veerhuis de commandopost vanwaaruit de dijkbewaking werd georganiseerd en gecoördineerd.
In 1938 werd nog steeds een roeibootje gebruikt om reizigers over te zetten. De wilde Maas werd de toenmalige veerbaas Hendrikus Gerritzen noodlottig. In de nacht van 16 op 17 januari 1938 zette hij een passagier over naar Niftrik, maar op de terugweg sloeg zijn bootje om en verdronk hij. Anderhalf jaar na de dood van de veerman, in 1939, werd een echte veerpont in de vaart genomen. Het veer ging heen en weer tot 13 juni 1975. De nieuwe Maasbrug bij Niftrik had toen het oude pontje overbodig gemaakt.
Sinds de zomer van 2011 vaart er weer een voetveer tussen Ravenstein en Niftrik. Het pontje, met de naam "Vice Versa", is gebouwd in 1955 bij een scheepswerf in Grave. Het voer eerder op de Waal. De exploitatie van het veerpontje is in handen van recreatiebedrijf Uit®waarde, dat ook het veer Pontje Ham (tussen Maasbommel en Langeland) en het veer tussen Batenburg en Demen beheert.
Henk Buijks, namens BHIC
bhiczei op 23 december 2012 om 19:58
@Ben, als je de veerpont bedoelt die van 1939 tot 1975 in de vaart was: die heette Jeanne, de voornaam van de vrouw van de burgemeester van Ravenstein in 1939.
Jack
zei op 9 maart 2019 om 01:25
Er moest eerst een veerman verdrinken voordat er een echte pont ingezet werd. Zie: http://www.heemkunderavenstein.nl/?p=859
Maar was er vanuit de roeiboot die als veer diende in 1905 niet een man met paard verdronken?
Marilou Nillesen
bhiczei op 11 maart 2019 om 08:52
Mooie aanvulling, Jack, hoewel het verhaal uitermate tragisch is.
Wat betreft je vraag over het ongeval in 1905 moet ik je het antwoord schuldig blijven. Een snelle zoektocht in onze online kranten leverde niets op maar je kunt zelf ook nog even verder speuren:
Of mogelijk weet iemand anders hierover meer? We horen het graag!
Antoon
zei op 1 november 2022 om 15:00
'BERLICUM, 22 Maart. Treurig bericht. Gisteren avond ontving alhier de wed. P. Smulders per telefoon het treurige bericht dat haren zoon, tegen over Ravestein in de Maas verdronken was. De oppassende jongeling was in gezelschap van eenen jongeren broeder met een paard naar de markt te Wijchen geweest. Op den terugweg naar huis moest men tegen over Ravestein met de veerpont overvaren. Het paard, doordat op de pont iets gebeurde, sprong achteruit, de Maas in en rukte zijnen geleider mede te water. De ongelukkige had de tegenwoordigheid van geest in het water nog op het paard te kruipen, in de hoop van door het zwemmende dier gered te worden. Doch het paard dreef stroomafwaarts tot de spoorbrug alwaar èn paard èn de brave jongeling in de diepte verdwenen. Hoe verschrikkelijk voor de aanschouwers maar vooral voor den jongeren broeder van Antonius Smulders zijnen dierbaren broeder aldus den dood te zien ondergaan zonder eenige hulp te kunnen bieden. Een ieder is alhier begaan met het droevige lot der wed. Smulders, die op zoo’n treurige wijze haren dierbaren zoon door den dood verloor.'
Het stoffelijk overschot van Antonius Smulders (geb. 21-11-1878 te Berlicum) werd op zaterdagochtend 15 april 1905 door vissers op een uiterwaard bij Demen (gemeente Dieden) gevonden.
Anders dan hierboven verondersteld, werd voor het overzetten van passagiers, paarden, vee en voertuigen geen roeiboot gebruikt, maar een gierpont. Zie foto: http://www.fjordfaehren.de/bi/foto_2/ravenstein_alt2.jpg
In een advertentie uit 1872 waarin het Ravensteinse veerhuis en de veerdienst ter pacht worden aangeboden, wordt de uitrusting als volgt beschreven: 'Bij het Veer te Ravenstein behooren: een heele pont, drie gierbooten, tonnen en gierketting, een halve pont, een zeilboot, een roeiboot, benevens ankers, kettingen en touwwerk'
Door ingebruikstelling van de stuw te Lith in 1936, was de Maasstroming zo sterk toegenomen, dat deze pont van een hulpmotor moest worden voorzien.
Omdat de oude gierpont niet geschikt was voor zwaar busverkeer, werd deze in 1939 werd vervangen door een bij scheepswerf Janssen te Druten (GLD) gebouwde gemotoriseerde veerpont.
Marilou Nillesen
bhiczei op 2 november 2022 om 11:05
Bedankt voor deze aanvulling, Antoon! Dat is precies waaraan Jack refereerde, volgens mij. Mooi dat daar nu ook duidelijkheid over is, hoewel het verhaal an sich buitengewoon verdrietig is.
Het veer bestond in die tijd uit een zogenaamde gierpont, die door de stroom van de 
In 1938 werd nog steeds een roeibootje gebruikt om reizigers over te zetten. De wilde Maas werd de toenmalige veerbaas 
