Voor de oorlog
Het vliegveld op de Strijpse Heide werd aangelegd als werkverschaffingsproject. Toen het in 1932 werd geopend heette het officieel “Luchtvaartterrein Eindhoven”. In 1934 legde Philips baanverlichting aan, het jaar daarop werd het stationsgebouw met de verkeerstoren opgeleverd. In 1938 had het vliegveld een internationale status in de burgerluchtvaart.
Bij de mobilisatie in 1939 werd het beheer overgenomen door de Militaire Luchtvaart. Met rioolbuizen werden de banen geblokkeerd. Maar dat verhinderde de Duitse Luftwaffe niet om het, nog vóór de capitulatie van Nederland, in gebruik te nemen ter ondersteuning van de opmars in Zuid-Nederland, België en Noord-Frankrijk.
Fliegerhorst Eindhoven
Direct werd begonnen met de uitbreiding van het vliegveld, waardoor het uiteindelijk drie verharde startbanen had, 130 opstelplaatsen, 53 hangars en onderkomens voor het militaire personeel. Op Eindhoven waren jachtvliegtuigen en nachtjagers gestationeerd. Ook werden van hieraf onder meer bombardementsvluchten op Engeland uitgevoerd. Een Heinkel bommenwerper met problemen loste op 10 september 1940 zijn bommen op de Fliegerhorst, waarbij 8 Heinkels verloren gingen. Dat was aanleiding om de Notabwurfplatz te verplaatsen van het schijnvliegveld bij Oostelbeers naar de Landschotse Heide.
Naar het einde van de oorlog, vooral in de zomer van 1944, nam het aantal geallieerde bombardementen op het vliegveld toe, waarbij ook de omliggende gebieden en dorpen schade leden. Toch was er kort voor de bevrijding nog Duitse activiteit op het vliegveld. Op 4 september 1944 vertrokken de laatste Duitse vliegtuigen.
B.78 Eindhoven
Onder de codenaam B.78 namen de geallieerden op 19 september het zwaar gehavende vliegveld over. Twee dagen later was een grasbaan gereed, op 23 september 1.100 meter asfaltbaan, half december weer 3 banen. Eindhoven was een all-weather-basis voor alle typen vliegtuigen. Veel problemen leverde de drainage van de rolbanen in de winter: men had daar inderhaast weinig aandacht aan besteed. Tijdens de laatste oorlogswinter waren er o.m. verkenners, transportvliegtuigen, jachtbommenwerpers en bommenwerpers gestationeerd. Op 11 oktober 1944 landde de Britse koning George VI er voor een bezoek aan eenheden in de omgeving.
Eindhoven was een belangrijke schakel in de geallieerde logistieke keten, o.a. voor het vervoer van gewonden tijdens Market Garden. Duitse toestellen wierpen af en toe bommen af op het vliegveld, maar tijdens Operatie Bodenplatte leidde een aanval van de Luftwaffe op nieuwjaarsdag 1945 tot grote schade en ca. 20 dodelijke slachtoffers. Niettemin was Eindhoven enkele uren na de actie alweer operationeel.
Eindhoven was van alle vliegvelden in bevrijd Nederland het langst in gebruik bij de geallieerden. De RAF beëindigde pas in 1948 het beheer over de basis.
Vliegbasis Welschap
In 1952 kwam Welschap in handen van de Koninklijke Luchtmacht. Er waren steeds 2 of 3 squadrons gevechtsvliegtuigen gestationeerd, totdat de basis in 1995 een luchttransporttaak kreeg toegewezen. Het volgende jaar verongelukte een Belgische C-130 Hercules, waarbij 34 slachtoffers vielen.
Begin jaren tachtig was intussen een nieuwe startbaan aangelegd. Deze zou geluidsoverlast in Woensel, Nuenen en Wintelre verminderen, maar in Veldhoven steeg de overlast juist. De oude startbaan is nu de wijk Meerhoven, waar het oude luchthavengebouw dienst doet als wijkcentrum.
Vliegbasis Eindhoven / Eindhoven Airport
Behalve voor de militaire luchtvaart bleef Eindhoven taken uitvoeren voor de burgerluchtvaart. Vooral Philips en KLM maakten daarvan nog gebruik. In 1984 werd daarvoor een nieuwe terminal gebouwd.
Sinds 2002 begon een groei, die van Eindhoven de grootste regionale luchthaven van ons land maakte. In 2005 werd het luchthavengebouw vernieuwd, om in 2013 alweer te worden uitgebreid. Het aantal passagiers groeide van 366.496 in 2002 tot bijna 3,4 miljoen in 2013.
Niettemin omvat de civiele functie van het vliegveld slechts een relatief klein gedeelte van het terrein. Voor de commerciële luchtvaart wordt meegelift op de militaire infrastructuur.
Dag Joost, het boek en de documentatie die ik heb doorgekeken leverde geen informatie over een kerk of deze specifieke boerderij. Wel zie ik een verhaal over gecamoufleerde hangars om een boerderij die naast het vliegveld lag (BHIC, coll. 1860, inv. nr. 70). Ook kom ik dit kaartje tegen van het Prinses Beatrixkamp (BHIC, coll. 1860, inv. nr. 71), als ik het goed heb de plaats waar later het azc was gevestigd. Levert dat nog aanknopingspunten op?
Misschien kunnen ze u bij 
