Onder v.l.n.r.: Hans van Leur, Jos van Uden, Hent de Vocht, Gerrit van de Ven, Ben van Uden.
Staand v.l.n.r.: Jan van de Ven begeleider, Gerry van de Heuvel, Jan van Tiel, Ad Evers, Wil Strik, Anton van Grunsven, Pieter Pardoel.
Wanneer we echter in competitieverband verder weg moesten was dat telkens weer een heel gedoe om een fatsoenlijke fiets te bemachtigen die heel bleef voor de komende 20 of 30 kilometer heen en hetzelfde aantal kilometers weer terug. Gassel en Beers waren van die afstanden met zeker 2 uur fietsen vice versa. En dan geen fiets met versnelling, neen een gewone fiets, soms een slechte, zonder enige luxe. Ja, het was net 15 jaar na de oorlog. Er was nog niet veel en wat er was aan goede fietsen was duur en voor ons niet te betalen.
Bij slecht weer, over de dijk tot Ravenstein dan onderdijks naar Overlangel en in Overlangel weer de dijk op tot de Reek en vervolgens voor de speeltuin in Velp, nu ABC restaurant, achter de kazerne via Escharen de betonweg op naar Beers en Gassel met meestal wind tegen. Het was het echt beulswerk, vol in de wind en soms met regen.
Vervolgens twee keer drie kwartier voetballen en weer dezelfde weg terug. Kortom, je was op zo’n dag al gauw 6 uur onderweg voor je weer bij moeders pappot was.
Moet je vandaag de dag nog maar eens mee aankomen! Ja, een wielrenner zal er zijn hand niet voor omdraaien.
De meeste van ons waren nog geen 16 jaar en die het wel waren hadden gewoon geen geld om een bromfiets te kopen. Er waren nauwelijks auto’s in het dorp, The de Vocht, taxi, had een auto.
Wij hadden de gehele competitie in het seizoen 1959-1960 niet één wedstrijd verloren en stonden op het punt om kampioen te worden. Er moest echter nog een wedstrijd gewonnen worden en dat was uit tegen Langenboom die er hetzelfde voorstonden, bij winnen waren zij kampioen.
Ja, nu kwam het voetbalbestuur in het geweer; die moeten gedacht hebben (of iets wat er op lijkt): kan toch niet zo zijn dat deze jongens hun laatste wedstrijd zouden verliezen door een te grote inspanning tengevolge van het fietsen en de vermoeidheid hierdoor. Mogelijk hebben wij ook op de trom geslagen om zonder fiets naar Langenboom af te reizen. Er zullen zeker gedachten zijn geweest, over en weer, die het bestuur deed besluiten dat wij niet op de fiets naar Langenboom hoefden.
Zoals al eerder opgemerkt: The de Vocht had een taxi, een grote Opel Kaptein. En…. geloof het of niet, in Langenboom keek de tegenstander vreemd op toen taxi De Vocht een minuut voor de wedstrijd aan kwam rijden met 13 peronen aan boord. Die één minuut voor de wedstrijd was natuurlijk zo gepland. De inwoners van Langenboom hadden natuurlijk gedacht dat wij aan zouden komen met onze tong op de schoenen, maar dit was niet het geval.
We wonnen de wedstrijd met 4-0! We hadden de gehele competitie 167 doelpunten gemaakt en kregen er 5 tegen. Dat zijn zo van die gebeurtenissen die je nooit meer vergeet.
