Volleyballen in de kerk

In Brunssum is het gelukt, meldt De Gelderlander in 1981. Daar is de kerk getransformeerd tot parochiehuis, sportzaal en repetitieruimte voor de harmonie. In Vortum-Mullem zou volgens het verbouwingsplan een oprolbare sportvloer komen en verplaatsbare wanden voor de afscheiding van het altaar. De vaste banken zouden worden verwisseld voor klapstoeltjes en dan zou de volleybal zo maar door de kerk kunnen zoeven.

Maar ja, die pilaren hè. En ook de breedte van het kerkgebouw is een probleem. Daarom wordt het hele plan maar terzijde geschoven. Want bij de bouw in 1953 was er nu eenmaal geen rekening mee gehouden dat de kerk ooit een andere bestemming zou moeten krijgen. En als de nieuwe kerk van de jaren '50 al niet geschikt te maken was voor andere dingen dan de eredienst, hoe zou het dan geweest zijn als de voorganger niet zou zijn verwoest in 1944? Want de eerste echte parochiekerk van Vortum-Mullem is in het laatste kwart van de negentiende eeuw gebouwd, om precies te zijn, in 1880-1883.

Toen de bouw van de nieuwe parochiekerk in 1879 werd aanbesteed, dongen negen inschrijvers mee. De opdracht ging naar H. de Lauere uit Kessel, voor ƒ26.333,-. Voor dat geld mocht hij het neogothische ontwerp van J. Buijssen uit Boxmeer gaan uitvoeren. De inzegening was in 1883. Ruim zestig jaar konden de parochianen van Vortum-Mullem van hun kerk genieten, totdat het einde van de Tweede Wereldoorlog ook het einde van het kerkje bracht. Op 1 oktober 1944 bliezen de Duitsers de toren op, waardoor ook de rest van de kerk in puin ging. Door een gelukkig toeval bleef het St. Corneliusbeeld gespaard, aangezien het beeld op dat moment voor schoonmaak de kerk uit was.

Het Boxmeers Weekblad herinnert er in 1951 nog eens aan hoe er is getreurd om het verdwijnen van het “dierbaar geworden kerkje, met zijn spitse slanke toren die men uren ver kon zien in dit mooie Maaslandschap. Ook hier hadden de Duitsers hun vernielzucht bot gevierd en werd de trouwe wachter geveld voor het niets ontziende oorlogsgeweld.”

Tot 14 februari 1953 heeft het ‘bekrompen patronaatsgebouw’ als noodkerk gefunctioneerd. De datum 18 december 1951 wordt vervolgens met ‘gouden letters’ opgetekend in het archief van Vortums parochieherder pastoor Vossen, zo schrijft het Boxmeers Weekblad. Op die dag namelijk wordt de opdracht verstrekt tot de bouw van een nieuwe kerk. “Een maand geleden dromden onze dorpelingen samen voor de etalage van de koster waar de nieuwe kerk op de maquette was uitgebeeld. Een basiliekstijl met strakke lijnen. De kerk heeft een lengte van 33 meter en een breedte van 13 meter. Driehonderd zitplaatsen zullen iedere gelovige een uitzicht bieden op het hoofdaltaar.” Het oude Corneliusbeeld kreeg links vooraan een nieuwe plaats.

Dertig jaar later was het onduidelijk wat er met de kerk moest gebeuren. Het idee voor de sporthal werd in ieder geval afgeschoten. En nu, weer bijna dertig jaar later, is het gebouw nog steeds in gebruik als kerk en parochiecentrum.