Wanroijs Actie-Comité

Het was allemaal zo mooi, dat de kapelaan er schande van sprak vanaf de preekstoel. Hij had het over een van de organisatoren, Toon Berbers, als een "verlichte despoot" die binnen de gemeenschap was opgestaan om de mensen met "steedse fratsen" een rad voor ogen te draaien. Het A.C.W. streek de geestelijkheid blijkbaar ook op andere manieren tegen de haren in.

Het Comité organiseerde een grootse ontvangst voor de Wanroijse militairen die uit het toenmalig Nederlands Oost-Indië terugkeerden. De fanfare Sint-Jan bracht een serenade aan de terugkerende militairen en het Comité bood ze namens de Wanroijse bevolking een cadeau aan. Dat was helemaal niet naar de zin van het Katholiek Thuisfront, een organisatie die zich onder auspiciën van de Kerk juist ook met de uitgezonden militairen bezig hield.

De mensen van het Comité waren niet uit op verdere escalatie en vroegen daarom kapelaan Coolen om als geestelijk adviseur te willen optreden. In deze periode van het “Rijke Roomsche Leven” had bijna iedere maatschappelijke organisatie wel zo’n geestelijk adviseur in de persoon van een kapelaan of pastoor. Toen kapelaan Coolen eind 1951 de parochie verliet en zijn opvolger niets van het Comité wilde weten, kwam de klad in de activiteiten. In 1954 werd het A.C.W. zelfs opgeheven.

Toch deed zich het gemis van een stel organisatoren in het dorp goed voelen. De roep om een nieuwe club mensen die iets op touw konden zetten, werd in de jaren daarna dan ook steeds sterker. Ten slotte nam burgemeester Smulders in 1960 het initiatief om alle gezinshoofden van Wanroij bij elkaar te roepen. Dat mondde uit in de oprichting van de Stichting Wanroijs Actie Comité (W.A.C). Het W.A.C. stelde zich tot doel het culturele en recreatieve belang van de Wanroijse gemeenschap te behartigen.

In de voorbereidingscommissie voor het nieuw op te richten comité zaten A. Berbers (die we al kenden vanuit het A.C.W.), Th. van de Kolk, A. Ras, A. Smits, H. van de Steeg en A. van der Zanden. Als om te benadrukken dat de strijdbijl met de geestelijkheid (als die al echt gezwaaid had) begraven was, stelde het comité zich als eerste taak het regelen van de feestelijkheden rondom de installatie van pastoor J. Donkers.

In maart werd de nieuwe stichting opgericht en behalve de al genoemde commissieleden, traden A. Aben, A. Cornelissen, G. van Duijnhoven, P. Donkers, G. van Gemert; P. Hendriks, J. van den Hoogen, H. van de Kolk, J. Ploegmakers en J. Prinssen tot het bestuur toe. Er was nog even discussie over de precieze naam van de nieuwe stichting. Alternatieven als W.A.A.C. (Wanroijs Algemeen Actie Comité) of W.A.E.R.C. (Wanroijs Actie en Recreatie Comité) haalden het uiteindelijk niet. Het werd W.A.C.

Het W.A.C. begon zijn bestaan meteen goed, namelijk met het organiseren van een plattelands huishoudtentoonstelling, die goede publiciteit en een aangenaam positief saldo opleverde. Deze huishoudbeurzen, bekend als H-60 en H-61, werden als “streekmanifestaties met allure” beoordeeld door De Gelderlander. H(uishoudbeurs)-62 kwam er echter niet meer van, omdat de organisatie te omvangrijk werd. En dat maakte de tijd vrij voor hét grote project van het W.A.C.: de ontwikkeling van het recreatiecentrum De Bergen.

Het W.A.C. organiseerde in 1961 ook nog het eerste officiële carnavalsfeest in Wanroij onder leiding van "Pseudo-prins Gerrit" ofwel Gerrit van Gemert. Het W.A.C. is nog steeds actief.