Mijn moeder die ondeugd, Zag tot haar grote vreugd, op een zonnige dag al dat geklater, van dat heldere mooi water, op een mooie dag in mei, en weet je wat ze zei? Je mag drie keer raden, we gáán pootje baden! Mijn moeder de recalcitrant, nam spontaan de leiding in haar hand, keek gelukzalig uit het raam, en stuurde haar zussen heel bekwaam, naar dat water in de wei, en daar hand in hand heel blij, bij dat weiland overspoeld, hadden zij dat nog nooit gevoeld, wierpen gods geboden overboord, en trokken heel resoluut en ongestoord, hun schoenen en sokken van hun schenen, en daar stonden ze met hun schenen, daar in Reek in de natte poel, het werd echt een dolle boel, gods geboden genegeerd, benen ongescheerd, die schitterden stralend de hemel toe, zonder schaamte en gedoe, genoten zij van de mooie vrije, blote ranke dijen, met de tenen krullend woelen, heerlijk door het water voelen, gelukkig negeerde zij het blotebenenverbod, dat geeft ons bijna 60 jaar later nog het genot, dat wij allemaal zijn blijven steken, in moeders trend van patronen doorbreken, zij als voorbeeld daar in de Reek in het water, zijn wij nog steeds dankbaar voor nu bijna 60 jaar later.
