Watersnoodramp 1953 in Raamsdonksveer

Als 11 jarige jongen heb ik de watersnoodramp van 1953 meegemaakt.
Elk jaar stonden de straten rondom de Haven en `t Sandoel regelmatig blank. Maar deze keer stak er een dusdanige storm op, gecombineerd met een springvloed, zodat bovengenoemde straten geteisterd werden door extreem hoogwater.
Ponteniers uit Keizersveer evacueerden de bewoners. die ondergebracht werden in de jongensschool (St. Theodorusschool).

Dank voor uw persoonlijke verhaal! Het BHIC hoopt dat er meer reacties uit West-Brabant komen!

bedankt

Lezend in de reacties op het verhaal uit Raamsdonksveer, krijg ook ik enkele duidelijke beelden op het netvlies, al moest ik ten tijde van de ramp nog 4 worden.
In 1953 woonden wij aan de Markt in Etten. Dit dorp werd niet direct bedreigd door het water, maar grensde wel aan het rampgebied en lag op een belangrijke kruising van wegen. Daardoor was het een geschikte uitvalsbasis voor militairen, die met groot materieel het rampgebied in trokken.
Op de Markt verzamelden zich legertrucks, ander zwaar materieel (amfibievoertuigen?) en talrijke soldaten. Als klein jongetje liep ik daar vol verbazing tussendoor.
Bovendien kregen wij familie uit Moerdijk te logeren. Zij woonden aan de Roode Vaart en hadden hun huis moeten verlaten. We sliepen met 6 jongens in 1 bed, aan weerskanten 3, met de voeten naar elkaar toe. De meisjes moesten het met evenveel ruimte doen, elders in ons huisje.

@ Beste Henk, toch heel apart dat oude mapjes in het geheugen weer open gaan bij het lezen van de reacties op een verhaal over zo'n indrukwekkende gebeurtenis. Jij was op prille leeftijd al een hele scherpe waarnemer...

Mh
ik heb de watersnood ook mee gemaakt wij woonden op de keisersdijk 14 < voorheen winkel andre van hilst supermarkt mijn vader heeft achter die winkel; zijn trouwring verloren in een waterput nooit meer gevonden; ik zelf zat op school en ben geret in de school straat of school pad, nu woon ik in tilburg.

Beste Toin,
hartelijk dank voor je persoonlijke verhaal; mede door deze verhalen wordt de werkelijkheid een beetje tastbaarder. Nogmaals heel erg bedankt.

ook ik heb het mee gemaakt wij
wonden op de keizerdijk in de winkel van andre van hilst

ik was toen 6 jaar en ben door de brandweer geholpen via het post straatje naat huis ik zat ook op die school

Beste Toin,

Weet je ook nog of jullie daarna nog enige hulp kregen? Of hoe de evacuatie verder verliep?

Beste Toin,
Heb je nog foto's van de winkel van Andre van Hilst op de Keizersdijk 14? Ook foto's van personeelsleden zijn van harte welkom. Ben de geschiedenis van deze levensmiddelenzaak aan het uitzoeken.

hoi ik doe een werkstuk over de watersnoodramp; mij lijkt het leuk als ik van u wat informatie krijg

Geachte .......

ook ik heb de watersnoodramp mee gemaakt, ik en mijn ouders hebben
in de winkel van andre van hilst gewoond ik ben ook geevcuweerd in het poststraatje en van daar uit naar huis gebracht
naar de keizersdijk 14

Nog even in mijn herinneringen gedoken. Ik herinnering me nog heel goed dat wij rond middernacht werden gewekt door gebons op onze (houten) raamluiken. Aanvankelijk zijn we op zolder bij onze buren terecht gekomen. Dat werd aangeraden, omdat ons huis op een gevaarlijk punt stond. Het water kwam met enorm geweld van de dijk (Karthuizerstraat) af en sloeg een diepe geul in de weg. Tegen de morgen kwamen de ponteniers uit Keizersveer ons redden. Via een dakraam zijn we toen in een amfibie-vaartuig geklommen en naar de jongensschool gebracht. Deze school lag op het hoogste punt in Raamsdonksveer. Mijn vader en mijn oudste broer zijn thuis gebleven om z.g. het huis te bewaken. Blijkbaar was dat toen ook al urgent. In onze kamer stond één meter water, aldus mijn vader.
Hoe dat we in de jongensschool gebivakeerd hebben staat me niet meer helder voor de geest. We zijn ook maar een paar dagen op deze plaats geweest. We hadden namelijk een tante zuster wonen in Berndijk (Kaatsheuvel). We zijn toen geëvacueerd, met drie gezinnen, naar dit klooster.
Toen we ongeveer een week later terug kwamen, was uiteraard het water gezakt. Ik herinner me nog wel dat we toen een spontane korte vakantie hebben gekregen.
Verder herinner ik me nog vaag dat in het Henricusgebouw een soort opslag was gevestigd met goederen die geschonken waren. Wat er allemaal te krijgen was, is niet meer duidelijk. Wel herinner ik me dat toen wij in het Henricusgebouw waren er plotseling een hoog persoon (Prins Bernhard?) in de deur stond. Maar dat ook fantasie van een jongen (mijn persoon) zijn.

Nou Han, ik kan me inderdaad best voorstellen dat de situatie zo hectisch was dat na zoveel jaar werkelijkheid en fantasie door elkaar lopen.
Maar wederom heel erg bedankt voor je levendige verhalen.
Met vriendelijke groeten,

ik ben van stichting raamsdonks historie. wij houden ons bezig met de historie van raamsdonk. en nu komt de watersnood er aan. maar ik kan de reacties hiernaast genoemd, niet uitprinten. kunt u mij die a.u.b. toesturen of zeggen hoe ik moet handelen zodat het wel lukt. b.v.d.e.segeren@casema.nl

@E. Segeren: Ik stuur je even een mail, dat werkt wellicht het snelst.