
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Deze opvallende watertoren staat bijna op dezelfde plek als zijn voorganger, die in 1970 is afgebroken. Deze oude toren was behoorlijk bouwvallig geworden. De Rotterdamse architect Wim Quist kreeg de opdracht om een ontwerp te maken. Hij kwam met een futuristisch model, dat op het Eindhovense stadhuis wel eens gekscherend de “ballen van Hustinx” werd genoemd. Hustinx was in de aanloopfase van de bouw directeur van het gemeentelijk waterleidingbedrijf.
De constructie die Quist ontwierp, bestond uit drie grote stalen bollen met elk een opslagcapaciteit van 500.000 liter water. Daarmee was de nieuwe Eindhovense watertoren veruit de grootste van heel Nederland. Die enorme capaciteit was nodig om een nieuwe watertoren nog bestaansrecht te geven. Want in deze jaren begon het proces van het buiten gebruik stellen van watertorens, omdat ze meestal niet meer in staat waren aan de groeiende vraag te voldoen. Je kunt achteraf concluderen, dat dit bijzondere staaltje van watertorenarchitectuur eigenlijk de laatste stuiptrekking van het hele fenomeen watertorens is geweest.
Het bouwwerk was voor zijn tijd niet alleen uitzonderlijk wat betreft zijn vorm, ook de bouw zelf kende spectaculaire momenten, zoals het plaatsen van de bollen op de kolommen. Elke bol heeft een doorsnede van 10 meter en weegt 60 ton. Om de bollen op de kolommen te plaatsen was een 165-tons kraan van 65 meter hoog nodig.
Wim Quist heeft veel bekende bouwprojecten op zijn naam staan. In Noord-Brabant ontwierp hij het hoofdkantoor van de CSU in Breda en was hij verantwoordelijk voor de uitbreiding van het Noordbrabants Museum, eind jaren ‘80. Van 1968 tot 1975 was hij hoogleraar aan de TU Eindhoven en van 1975 tot en met 1979 Rijksbouwmeester.
Toen de gemeente Eindhoven in 2000 het idee kreeg om de waterbollen uit te dossen als voetballen (in het kader van het EK voetbal, dat toen door Nederland en België werd georganiseerd), stuitte dat op fel protest van de architect. Het is bij een plannetje gebleven. De Nederlandse Watertorenstichting rekent inmiddels de bollentoren van Quist tot de 20 toptorens (meest waardevolle torens) van Nederland.