Naar aanleiding van een puzzelopdracht in het magazine 'Bont' van het 'Eindhovens Dagblad' in november 2012 maakte ik een uitgebreid verhaal van mijn herinneringen aan de leveranciers die vroeger in Stratum aan de deur kwamen. Het waren er nogal wat.
Zo had je de vuilnismannen die met paard en wagen het huisvuil kwamen ophalen en de putjesschepper die voor de rioolreiniging zorgde. Het petroleummenneke kwam langs met petroleum, waarmee werd gekookt, gestookt en verlicht (in een zogenaamde stallamp).
Ook de melkboer kwam aan de deur met losse melk, zowel van de twee coöperaties St. Jozef en St. Petrus, maar ook particulieren, zoals Driessen van ons plein (den Dries). Hij had een circuspaardje, dat dikwijls op hol sloeg.
Broodbezorgers waren ooit kleine bakkertjes, die ’s nachts bakten en in de ochtenduren brood bezorgden. Zelf heb ik een tijdje zo’n bakker meegeholpen: ik trapte dan die bakfiets met brood en hij liep van de ene naar de andere klant in de straat. Omdat wij toen geen van allen een fiets hadden, vonden wij dat geweldig.
Onze bakker was bakker Klumpkes uit Tongelre uit de Poeijersstraat. Die bakte dus ook ´s nachts en ging dan vroeg in de morgen met die bakfiets naar in ieder geval Stratum.
De toddenboer haalde oude todden op. Je kon er wat geld voor krijgen, maar ook een klein speelgoedje, dat je als kind natuurlijk liever had. Maar ja, je ouders hadden natuurlijk liever geld. Dat kregen ze zeker van de man die onder de kreet “Hazen- en konijnenvellen!” door de gangetjes ging lopen. Die was meestal op de fiets en had over zijn stuur de al opgekochte vellen van konijnen en hazen hangen. Hij gaf een paar cent voor zo’n velletje.
En dan waren er natuurlijk de groenteboer, de visboer die “krabben en krukelen” aanbood of de echte visboer, die op vrijdag kwam. De schillenboer, de kolenboer, krantenman, de meteropnemer, de doodsbidder en de verzekeringsman (van de Dela), en heel specifiek voor onze buurt Barberson of Bouwsteentje. Elke zondagmorgen, als de hoogmis uit was, kwam die voor een “bouwsteentje”. Er was rond 1941 een kerk gebouwd: de Sint Jozefkerk oftewel de Tivolikerk en die was nog lang niet afbetaald. Mijnheer Barberson woonde in de Korianderstraat en vroeg of je iets bij wilde dragen.
Roland van Kemenade
zei op 21 december 2012 om 13:25
Leuk verhaal. Je kan je nog ongelofelijk veel herinneren uit die tijd.
Ria van Mill
zei op 16 mei 2015 om 09:14
Wat leuk. Weer een stuk geschiedenis van Stratum. Ik ben Geboren in de Poemastraat 2 en later zijn we verhuist naar de Edelweisstraat 23.
Regien de Vocht
zei op 16 mei 2015 om 15:12
Die tijd dat al deze mensen aan huis kwamen bezorgen kan ik me nog heel goed herinneren zelfs de doodsbidder en de meteropnemer ook de kolenboer en zo verder, het was ondanks alles een gemoedelijke tijd, ben geboren in Stratum en heb er gewoond tot aan mijn trouwen.
Michel Janssen
zei op 17 mei 2015 om 22:33
Mooi verhaal echte nostalgie
Mariët Bruggeman
bhiczei op 20 mei 2015 om 14:35
Bedankt Roland, Ria, Regien en Michel, voor jullie herinneringen en complimenten. En als jullie nog meer leuke en mooie herinneringen met ons willen delen........
Regien de Vocht
zei op 20 mei 2015 om 14:54
Graag gedaan Mariët, als ik me nog meer kan herinneringen van toen dan zie je weer een reactie van mij, ik weet nog wel dat de aardappelboer ook aan huis kwam bezorgen en dat mijn moeder soms ook nog gratis een of andere groente van hem kreeg als hij die bij had, dat deed hij wisselend voor zijn klanten
Mariët Bruggeman
bhiczei op 23 mei 2015 om 11:43
Je reacties zijn altijd welkom Regien, zelfs hele verhalen vinden wij leuk om te lezen :)
Zo had je de vuilnismannen die met paard en wagen het huisvuil kwamen ophalen en de putjesschepper die voor de rioolreiniging zorgde. Het petroleummenneke kwam langs met petroleum, waarmee werd gekookt, gestookt en verlicht (in een zogenaamde stallamp). 
De toddenboer haalde oude todden op. Je kon er wat geld voor krijgen, maar ook een klein speelgoedje, dat je als kind natuurlijk liever had. Maar ja, je ouders hadden natuurlijk liever geld. Dat kregen ze zeker van de man die onder de kreet “Hazen- en konijnenvellen!” door de gangetjes ging lopen. Die was meestal op de fiets en had over zijn stuur de al opgekochte vellen van konijnen en hazen hangen. Hij gaf een paar cent voor zo’n velletje. 
