skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman Bhic
Menu
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman Bhic

Willem en Wimke van Schijndel: oorlogsslachtoffers na de bevrijding

Bij de Dodenherdenking 2022 in Esch is een plaquette onthuld, ter nagedachtenis van de gevallen burgers tijdens de bevrijding van het dorp. Comité Esch in Oorlogstijd heeft foto’s verhalen verzameld over gevallen Esschenaren tijdens de bevrijding. Zoals het verhaal over van Willem en Wimke van Schijndel.

Willem van Schijndel, geboren op 23 maart 1889, was getrouwd met Francisca Witlox. Uit dit huwelijk werden 6 kinderen geboren. Ties, Johanna, Tijn, Jan, Frans en Wimke. Willem was, evenals zijn vader Marinus, smid en runde samen met zijn vrouw een smederij aan de Haarenseweg 3. Boeren uit Esch en omgeving waren trouwe klanten van de smederij. Zij kwamen er om hun paarden te laten beslaan. De boeren moesten zelf hun paard vasthouden, als hij vakbekwaam de oude hoefijzers verving.

De boeren kwamen er niet alleen met hun paarden, maar ook met hun boerenkarren. Deze karren hadden houten wielen met ijzeren banden. De ijzeren banden moesten soms vervangen of ingekort worden en dit gebeurde op een stookplaats, die lag op de hoek van de Postelstraat/Vinkenheuvel, achter de molen van Fick. Dit terrein werd omgeven door een heg.

Mijn of boobytrap

In maart 1945, toen Esch al bevrijd was, ging Willem met zijn 12 jaar oude zoon Wimke naar deze locatie om gaten in die heg dicht te maken. Wimke kwam in aanraking met een draad die al in deze heg zat. Aan deze draad was een mijn of boobytrap bevestigd en toen deze ontplofte, overleed Wimke ter plekke. Willem leefde nog, maar was zwaar gewond. Hij werd door Canadese soldaten, die tijdelijk in Esch gestationeerd waren, in een jeep, naar het Doveninstituut in Sint-Michielsgestel vervoerd. Toen daar geen plaats was, werd hij naar het seminarie Beekvliet gebracht. Zijn vrouw Ciska durfde niet met de  Canadese militairen mee te gaan en stuurde daarom haar oudste zoon Ties mee. Ties bleef bij zijn vader en kwam ’s avonds laat te voet terug naar Esch.

Toen hij de volgende morgen terugging naar Sint-Michielsgestel bleek zijn vader die nacht in het seminarie te zijn overleden. Omdat Ties dit droevige bericht niet zelf thuis durfde te vertellen, ging hij langs de pastoor, die met hem mee naar huis ging. Moeder van Schijndel stond er nu alleen voor en Ties met zijn twee broers Tijn en Frans moesten nu de smederij draaiende houden. Het overlijden van vader Willem en zoon Wimke heeft altijd een grote impact gehad op de familie van Schijndel.

Verhaal opgetekend door Nettie van de Langenberg en Jan van Gerven, ter nagedachtenis aan de burgerslachtoffers tijdens en na de Bevrijding van Esch (Dodenherdenking 4 mei 2022).

Reacties (1)

Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 19 mei 2022 om 09:01
Indrukwekkend en wat goed dat je deze verhalen vertelt, Nettie. Zodat het besef blijft dat vrijheid niet vanzelfsprekend is.

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.