En een andere inwoonster vindt: “Ik had liever een man gezien als burgemeester. Dat zijn we gewend. En haar man verdient geloof ik ook goed, is het niet? Als ze ’t nu gratis deed, was ze welkom, maar nu…”
Het is 1982 in Haps en De Gelderlander maakt een rondje door het dorp om te horen wat men vindt van de aankondiging dat de nieuwe burgemeester een vrouw zal zijn. Het blijkt voor menig inwoner en inwoonster (!) toch even slikken. De krant concludeert dan ook: “Slechts een enkeling is positief, het merendeel wil de kat uit de boom kijken en een niet onbelangrijke groep ‘vindt ’t maar niks’.”
De opvolging van baron van Hövell tot Westerflier als burgemeester van Haps leidt in 1982 tot een nieuwigheid, een mevrouw aan het hoofd van de gemeente. M.J. (Ria) de Sutter-Besters wordt de eerste vrouwelijke burgemeester in het Land van Cuijk. Ze is geboren in Roosendaal in 1941 en heeft tot dan toe een ambtelijke loopbaan gevolgd bij verschillende gemeenten. Nu heeft ze een gooi naar het burgemeesterschap van Haps gedaan, en met succes. Maar daar moet Haps nog wel aan wennen…
Een week voor haar installatie voert een kleine groep zelfs actie. Er worden drie spandoeken tegen de gevel van het gemeentehuis gespijkerd. Wat er precies opstaat, vermeldt De Gelderlander niet, maar twee zaken lijken de mensen dwars te zitten: het dubbele inkomen (omdat haar man ook een baan heeft) en het feit dat ze voorlopig in haar woonplaats Roosendaal blijft wonen. “Een burgemeester hoort tussen de mensen en geen 150 kilometer verderop in een dikke villa”, zegt één van de actievoerders. Er wordt gedreigd de ambtswoning te kraken.
Zo’n vaart loopt het niet, maar de belangstelling bij de intocht van de burgemeester is minimaal. Ria de Sutter zegt daarover: “Een roos is één van de mooiste bloemen die ik ken, maar ik weet dat deze doornen heeft. In de kritieken omtrent mijn benoeming heb ik die reeds gevoeld.” De kritiek zal de eerste tijd ook niet verstommen.
“Elke ingewijde is het er over eens dat de baron een behoorlijke puinhoop heeft achtergelaten. Dat betreft dan de financiële boekhouding”. Althans dat zegt het Cuijks Weekblad. Maar krachtdadig puinruimen door de burgemeester leidt niet tot de positieve reacties die een man in zo’n geval vermoedelijk gekregen zou hebben. Zodra mevrouw De Sutter in de zomer van 1983 met vakantie is, belegt de gemeenteraad een gesprek met de ambtenaren over de toegenomen werkdruk onder de nieuwe burgemeester. “Ze werkt tot elf uur ’s avonds. Dat past toch niet voor een burgemeester”, vindt men. Wat ook een rol speelt, is dat de raadsleden vinden dat de nieuwe burgemeester zich ‘eigenwijs en onsympathiek’ opstelt tegenover de raad.
Uiteindelijk trekken de verhoudingen wel iets bij, maar mevrouw De Sutter maakt haar eerste ambtsperiode net niet vol. In juli 1988 wordt ze benoemd tot burgemeester van het West-Brabantse Fijnaart en Heijningen. Als die gemeente in 1997 opgeheven wordt, gaat ze naar de gemeente Rozenburg (in de buurt van Rotterdam), waar ze tot haar pensionering in 2007 blijft.
In Haps wordt ze opgevolgd door P. Berkhout. Menéér Berkhout, wel te verstaan.
