Op kostschool in Baarle-Nassau en in Tilburg

De La Salle

Al had Meneer Tervoort eerder niet de behoefte om broeder te worden, was zijn vader hier dusdanig enthousiast over dat hij toch naar dit internaat ging. “Op de een of andere manier zag ik dat zelf ook wel zitten”, zegt hij. Eenmaal op het internaat beviel het hem prima. “Uiteraard heb je wel je ups en downs, maar ik kijk met heel veel plezier terug”, vertelt hij.

Zoals op de meeste katholieke internaten zat de dag van ’s ochtends tot ’s avonds volgepland. Het vaste dagritme was voor Peter Tervoort best belangrijk. Het studeren ging stukken beter dan op zijn school in Heemstede. “Zo’n vast ritme is toch wel heel prettig. Je wist wat je te doen stond en het ging ook in alle rust, want er waren momenten dat er niet gesproken mocht worden”, zegt hij.

Dit dagritme begon om 06.00 ’s ochtends met tandenpoetsen en wassen om vervolgens een rozenkransje te bidden in de Mariagrot en een heilige mis te volgen in de kapel. Na het ontbijt en corvee, of voetballen als er geen corvee was, begonnen de lessen. De schooldag duurde tot 15.30/15.45. Na een klein vieruurtje moest iedereen weer naar de studiezaal, waar je tot aan het avondeten zat. Na het avondeten moest weer iedereen terug naar de studiezaal voor een ‘geestelijke lezing’. “Na 20.00 uur was je vrij om te doen wat je wilde, maar je bleef wel in de studiezaal totdat het tijd was om naar bed te gaan”, vertelt Tervoort.

Kweekscholen Fuseren

Peter zou eigenlijk doorstromen naar de kweekschool in Baarle-Nassau, eveneens gerund door de broeders De La Salle, maar deze werd samengevoegd met de kweekschool van Reuver en verhuisde naar Heemstede. De kweekschool in Reuver was een meisjesinternaat. Dit betekende dat de nieuwe kweekschool in Heemstede gemengd werd. “De kweekschool in Heemstede was voor externen uit de omgeving. Je werd er opgeleid tot onderwijzer of onderwijzeres”, vertelt hij. Hier werd je dus niet meer opgeleid tot broeder.

Sint Stanislaus

Hierop werd besloten dat Peter lessen zou gaan volgen op Sint Stanislaus in Tilburg. Deze kweekschool was niet van de broeders De La Salle, maar van de Fraters van Tilburg. Hijzelf verbleef nog altijd op het internaat in Baarle-Nassau. “Om een uur of zes stond je op en zorgde je dat je op tijd bij de bus was. Rond 07.30 kwam de bus daar aan en gingen we eerst naar de kerk. Na de mis ging je naar de kweekschool. Daar werden we altijd heel vriendelijk ontvangen door frater Johanno, de portier. Die zorgde er dan voor dat we konden ontbijten. Na het ontbijt voegden we ons dan bij de juvenisten, de internen van de fraters van Tilburg. De rest van de dag volgden we dan de lessen en andere activiteiten samen met de internen van de Fraters van Tilburg”, vertelt hij

Al verbleef hij niet bij de andere internen op de Fraterstraat 3, werd Peter als juvenist uit Baarle wel behandeld als interne leerling. “De externe leerlingen die onderwijzer wilde worden zaten in een ander gebouw even verderop”, vertelt hij, “Je wist wel dat ze er waren, maar ik heb ze nooit gezien en gesproken”. De sfeer bij de Fraters van Tilburg was anders en strenger dan bij de broeders De La Salle. “Wij konden op het juvenaat in Baarle-Nassau bijvoorbeeld eerder televisie kijken dan de jongens van de fraters”, herinnert hij zich, “In de klas vroeg frater Sindulf de Cocq, een fantastische leraar was dat, wel eens iets over een actueel onderwerp en als ik dan als enige in de klas het antwoord wist, zei hij: ‘Zeker weer op de televisie gezien?’, en dat was dan zo”.

Toch geen broeder

In de zomer van 1964 begon Peter zich af te vragen of hij nog wel broeder wilde worden. Na een half jaar met dit idee te hebben rondgelopen, besprak hij het pas tijdens de kerstvakantie met zijn ouders. “Die stemden meteen in, hoewel mijn vader enigszins teleurgesteld was”, vertelt hij. Hierop belde hij Broeder Bernardinus die hij nog kende uit Baarle-Nassau. Deze broeder was nu directeur op de kweekschool in Heemstede. “Die zei direct: ‘Ja, ik wil je inschrijven, maar handel het even netjes af met de broeders in Baarle-Nassau en de school in Tilburg’”, herinnerd hij zich. Hierdoor kon hij weer thuis wonen en als externe leerling de kweekschool afronden.

Meneer Tervoort had het best goed op het internaat in Baarle-Nassau en ook het onderwijs in Tilburg was prima. Toch koos hij ervoor, net als vele andere broeders en zusters in wording in de jaren zestig, om niet in te treden bij een congregatie.

Heeft u ook op een katholiek internaat gezeten in Brabant? Laat het ons weten! Wij zijn altijd benieuwd naar andere ervaringen.