Onlangs bezocht ik de St. Martinuskerk van St. Oedenrode voor de Bekkers-expositie, een herdenking naar aanleiding van het overlijden van Mgr. Bekkers vijftig jaar geleden. Nadat ik de tentoonstelling bekeken had, vielen mij bijzondere momenten ten deel.
Zo opende een mevrouw van een bezoekend echtpaar een enveloppe en pakte daaruit een kaartje en zei: “dit hebben jullie misschien nog nooit gezien”. Alle ogen waren gericht op de inhoud. Het betrof het zwemdiploma van wijlen Mgr. Bekkers, van zo’n exemplaar bestaat er maar één! Als bezoeker was ook ik heel verrast en nieuwsgierig en maakte foto’s van het bijzondere diploma. Later werd het gesprek met deze mevrouw nog interessanter, door haar afkomst werd het wederzijds een luisterrijk gesprek. Het zwemdiploma was overigens van wijlen mevrouw M. Joosten Linskens, verwoed devotionalia verzamelaarster van zeer oude prentjes. Zij heeft haar collectie aan haar dochter nagelaten.
Vijf jaar vóór zijn priesterwijding behaalde Bekkers dit groene papiertje; het verkleden van toog naar zwembroek was natuurlijk een komisch gezicht. Bestenaren en ook mijn echtgenote gingen naar de Kienehoef om te zwemmen en verplaatsten zich daarvoor per lijnbus. Mijn schoonvader Mathias Harks uit Best was een klasgenoot van de bekende Rooienaar, net als Grard Wijdeven, een mobilisatieganger uit 1939, die bij ons thuis was ingekwartierd. Zij staan beiden op de klassenfoto, die na de bisschopswijding van Bekkers in 1957 gemaakt is.
We kochten Bekkers’ boeken en keken naar zijn TV-uitzendingen, zoals Brandpunt (waarin hij op 21 maart 1963 zijn gedenkwaardige uitspraak deed over de geboorteregeling), en Mies en Scène. Na zijn overlijden beluisterden we de LP waarop een verzameling van de voorbije bijzondere gebeurtenissen. We keken naar zijn begrafenismis, live op TV en ‘s avonds laat was op het scherm de begrafenistocht vanuit Den Bosch naar St. Oedenrode te zien. Deze film is ook nu nog te bekijken in het verhaal op deze website “Bekkers brak met de bedompte jaren vijftig”.
Mijn broer ontving in 1964, vóór zijn derde vertrek naar Congo, het Missiekruis uit handen van bisschop Bekkers. Mijn echtgenote, winkelbediende bij Boekhandel Luda in Eindhoven, sprak veel met een bepaalde klant, dominee Van den Akker, die een grote vriend was van Mgr. Bekkers. Deze dominee was betrokken bij de Kerkenactie in de zestiger jaren ’Twee Kerken voor één Heer’ van St. Oedenrode en Son.
Mgr. Bekkers lijfspreuk was Liefde als Wapen; dat heeft hij ten volle verkondigd, hij was een bijzondere Brabander.
Zou daar ook de oefening, “Reddend zwemmen” bij inbegrepen zijn?
D.w.z. met kleding en dan die lange toog.
Want Jezus kon tot aan zijn Kruisdood, over het water lopen!
Lisette Kuijper
bhiczei op 23 juni 2016 om 09:50
Bedankt voor je mooie verhaal, Rini! En voor jou moet dit prachtige diploma vast extra bijzonder zijn door de band die jouw familie had met bisschop Bekkers.
Jammer dat er geen foto's bewaard zijn gebleven van de zwemlessen van de heer Bekkers. Reddingszwemmen door een (bijna) priester hadden wij ook heel graag willen zien...
Rini de Groot
zei op 23 juni 2016 om 09:58
Lisette,
ter correctie toch de hierbij aanwezige informatie nalezen
en uw gegeven reactie aanpassen. (bijna priester)
Willie
zei op 23 juni 2016 om 10:57
Badmeester Johannes Franciscus Stokx
Lisette Kuijper
bhiczei op 23 juni 2016 om 12:16
Beste Rini, bedankt voor je reactie. Naar aanleiding van onderstaande zin uit jouw verhaal heb ik de heer Bekkers als 'bijna priester' aangeduid:
"Vijf jaar vóór zijn priesterwijding behaalde Bekkers dit groene papiertje; het verkleden van toog naar zwembroek was natuurlijk een komisch gezicht."
Achteraf gezien was de term 'priester in opleiding' of 'toekomstige priester' wellicht beter geweest. Bedankt voor je opmerkzaamheid!
Leuk dat jij je de naam van de badmeester herinnert, Willie, bedankt voor het doorgeven! Heb je hem misschien persoonlijk gekend?
Willie Damen van de Mosselaer
zei op 29 juni 2016 om 07:27
Deze geestelijken kregen persoonlijk toestemming van de Burgemeester van Sint-Oedenrode om gebruik te maken van het zwembad buiten de officiële tijd. in 1948 waren dit: Pastoor Schoofs, Kapelaan Leijten en Teurlings, Bernardus A, Heesters en Joannes Jaobus Jennekens, deze twee laatste waren Paters Damianen. In 1938 was de prijs van een leskaart per seizoen was fl. 1,50. Of zij ook een zwemdiploma mochten ontvangen weet ik niet.
Lisette Kuijper
bhiczei op 29 juni 2016 om 10:18
Bedankt voor de aanvullende informatie, Willie! Leuk om te lezen dat de geestelijken buiten de officiële openingstijden met een gerust hart van het zwembad gebruik konden maken...
Rini
zei op 29 juni 2016 om 11:39
Willie, bedankt voor de aanvullingen. De ene schrijft het verhaal de andere breidt het uit met gegevens uit het archief en vormt het een geheel.
Joop Thuring
zei op 27 juni 2019 om 21:09
Even reageren op het bovenstaande. Priesters in opleiding heetten destijds 'seminaristen'. Je had ze in gradaties maar daar zal ik hier niet over uitweiden. Even het bidprentje van deze Hoogwaardige Excellentie erbij gehaald en daar lees ik dat hij al in 1933 tot priester werd gewijd. In 1938 was hij kapelaan in 's-Hertogenbosch. Daar zal hij o.a. gefungeerd hebben als geestelijk adviseur bij de verkennerij. Mogelijk is hij dan in augustus 1938 met hen op kamp gegaan in de buurt van St. Oedenrode. Hij stond bekend als een vlot persoon in de omgang en kon daarbij natuurlijk niet achterblijven bij de activiteiten van de jongeren. Dat werd gewaardeerd en beloond. Ik neem aan dat het zwembad ter plekke een gescheiden mannen en vrouwen afdeling had.
Marilou Nillesen
bhiczei op 1 juli 2019 om 09:49
Bedankt voor deze aanvulling, Joop. Gezien de tijdspanne ga ik er ook vanuit dat het bad voor mannen en vrouwen gescheiden was. En dank voor de verdere toelichting!
Zo opende een mevrouw van een bezoekend echtpaar een enveloppe en pakte daaruit een kaartje en zei: “dit hebben jullie misschien nog nooit gezien”. Alle ogen waren gericht op de inhoud. Het betrof het zwemdiploma van wijlen Mgr. Bekkers, van zo’n exemplaar bestaat er maar één! Als bezoeker was ook ik heel verrast en nieuwsgierig en maakte foto’s van het bijzondere diploma. Later werd het gesprek met deze mevrouw nog interessanter, door haar afkomst werd het wederzijds een luisterrijk gesprek. Het zwemdiploma was overigens van wijlen mevrouw M. Joosten Linskens, verwoed devotionalia verzamelaarster van zeer oude prentjes. Zij heeft haar collectie aan haar dochter nagelaten. 
We kochten Bekkers’ boeken en keken naar zijn TV-uitzendingen, zoals Brandpunt (waarin hij op 21 maart 1963 zijn gedenkwaardige uitspraak deed over de geboorteregeling), en Mies en Scène. Na zijn overlijden beluisterden we de LP waarop een verzameling van de voorbije bijzondere gebeurtenissen. We keken naar zijn begrafenismis, live op TV en ‘s avonds laat was op het scherm de begrafenistocht vanuit Den Bosch naar St. Oedenrode te zien. Deze film is ook nu nog te bekijken in het verhaal op deze website “
