Notaris-, schepen- en andere akten

66 Uitvoerige beschouwing of discussie n.a.v. een missive van de Kempenaer rentmeester der geestelijke goederen over het al of niet betalen van tol wegens het vervoer van de gebarste klokken en klokspijs van de dorpen van Breugel, Stiphout en Veghel naar Someren en het retour van de gegoten klokken. Men verwijst hierbij naar artikel 1 van de ordonnantie van de verpachte landtol, waar staat dat ‘niemant sig sal mogen vervorderen eenige goederen te scheep ofte te waagen te laeden, om van de eene stad of plaats in de andere gevoert te worden, sonder dezelve eerst alvorens op het comptoir van den landthol aangegeven en de geregtigheijt betaalt te hebben’. In artikel 15 wordt gesproken over ‘de vrijheijt van ’s landsmaterialen, vivres, artillerie, amunitie van oorlog’. Dit artikel zou niet van toepassing zijn op klokken of klokspijs die het land verplicht is te laten maken uit hoofde van de geestelijke tienden, want die zijn nooit vrijgesteld geweest van tol. De betreffende functionarissen wordt om nadere informatie gevraagd en hierin komen de nodige details aan de orde.

77 Aankondiging van de raad en rentmeester omtrent de schouw der wegen te Helmond, Lieshout, Stiphout, Mierlo, Vlierden en andere plaatsen die in de passage liggen richting Keulen, Gülick, Rooi over de Peel, het land van Kleef om aldaar wegen, bruggen en waterlopen aan een inspectie te onderwerpen. Op de grens met Lieshout zijn daartoe opgewacht Anthony Swinkels president, Jan Rooijakkers en Gijsbert Maas als schepenen, aan wie alle defecten bekend zijn gemaakt. Defecten zijn ontdekt bij vier onderscheiden ‘soeijen of seijlen of verkens of beeren, want dat sijn in de meijerije van ‘sBosch synonime benamingen, en beteekent een uijtgeholde boom of onderschraagde balk, dewelke dwars door den weggelegd word, om het lopend water van klijne loopjes daar onder door te laeten lossen’. Men heeft ook defecten ontdekt aan het Duijnhovense bruggetje, het Ginderdoorse bruggetje en het bruggetje aan het begin van de Lieshoutsedijk en nog 6 defecten op de grotere wegen. De leen- en tolkamer schrijft gedetailleerd voor wat men er voorts aan moet doen. Daarna volgt een extract uit het schouwverbaal dat over deze zaak is opgesteld met nog eens opgesomd alle defecten die men te Lieshout heeft geconstateerd, waarin de namen voorkomen van: Johan Tijs Adams, de weduwe Eijndholtz [vgl. Eindhouts], Francis Maas, het schoor in de Rijkstraat, Adriaan van de Kruijsen, de weduwe van Moorsel, Ribbius en deurwaarder C. Molhuijsen. Uiteindelijk vragen de regenten van Lieshout om uitstel van het afbreken en opnieuw opbouwen van de zeven bruggetjes waarvan sprake is.

92 Sommatie tot betaling door deurwaarder Soetens aan Johannes Manders te Nuenen pachter van de houtschat van Aarle, Beek, Rixtel, en Stiphout en van Helmond en Oss, die in gebreke is gebleven zijn uitgeloofde pachtpenningen te betalen van 57-10-0 aan het domeinkantoor, gevolgd door het relaas van Soetens.

16 Rekest dat is gepresenteerd door Antoni Lommers, Johan Fabri en Jan Dircx van Duijnhoven te kennen gevende dat in september 1661 voor een periode van 3 jaren hij de houtschat in pacht hebben gehad nl. Lommers in de dingbank van Oisterwijk, Fabri in Hilvarenbeek en van Duijnhoven in Erp, Veghel, Aarlebeek, Rixtel, Stiphout, Lieshout en Bakel. Vanwege een resolutie uit 1661 zou vooral van Duijnhoven niet goed in staat zijn geweest zijn functie uit te oefenen mede door toedoen van de kwartierschout. Dit rekest is destijds overhandigd aan de heren Oudtshoorn en Vrijbergen die naar ’s-Hertogenbosch zouden komen in verband met de verpachting der gemene middelen om zich over deze kwestie nader te informeren.