Notaris-, schepen- en andere akten

21 Rekest van Jan Duymaar van Twist bedienaar van het Goddelijk Woord te Oisterwijk inhoudende dat de suppliant het ongeluk heeft gehad dat in de nacht van 7 op 8 mei in zijn huis in ingebroken en hij is beroofd van de beste goederen, zilver en goud als mede van het zilver tot de bediening van het H.Avondmaal en aan de kerk van Oisterwijk toebehorende, zoals gespecificeerd was beschreven in het declaratoir van officier en regenten van Oisterwijk; dat de suppliant hierdoor een zwaar verlies had geleden geheel buiten zijn toedoen alzo hij suppliant en zijn huisvrouw en dienstmaagd in staat waren en aanboden om met heilige eed te verklaren, dat de vensters, waardoor de dieven in huis waren gekomen en het buffet waaruit het zilver was geroofd behoorlijk gesloten was geweest en ook uiterlijk was gebleken dat het met geweld was opengebroken en dus de suppliant en zijn huisgenoten aan geen plichtsverzuim schuldig waren geweest; dat de predikanten en andere officieren ten platten lande te allen tijde het voorrecht hadden gehad van in de bijzondere protectie van haar Ho: Mo: te zijn genomen en voor alle geweldenarijen beveiligd waren geworden, zoals blijkt uit het plakkaat van 4 juni 1657 en 16 mei 1720 en schadeloosstelling was gevolgd, waarbij ook andere voorbeelden werden aangehaald zoals bv. 22 mei 1751 bij de drossaard der heerlijkheden Deurne en Liessel, 29 november 1765 bij de schoolmeester van Gerwen en Wetten en onlangs nog op 26 oktober 1780 bij de predikant van Geldrop en Riel. – zie ook folio 1129

44 Rekest van Lebantus Koll [elders Lebartus] geboortig van Loon op Zand en woonachtig te Hilvarenbeek inhoudende dat door de vrijwillige afstand van Miggiel van Esch de bediening van vorster en gerechtsbode der vrijheid en dingbank van Oisterwijk Udenhout Haaren Berkel Enschot en Heukelom vacant was geraakt en hij, zijnde lidmaat van de ware christelijke gereformeerde religie graag met die vorstersplaats begunstigd wilde worden; een kopie wordt doorgestuurd naar de hoogschout van stad en meierij van ’s-Hertogenbosch ter advisering aan de Ho: Mo:. – zie ook folio 767

23 Rekest van Jan Roeland van Hasselt secretaris van Haaren Berkel en Heukelom doch volgens naar Ho: Mo: resolutie van 19 mei 1756 zijn vaste woonplaats moetende houden binnen de vrijheid Oisterwijk inhoudende dat enige aanmerkelijke wanorde en daaruit voortgekomen ongemak de stadhouder en schepenen der genoemde vrijheid genoodzaakt zijn geweest om op 14 maart 1777 een reglement op te stellen mbt de zitplaatsen in de kerk der hervormden waarbij o.a. was vastgesteld ‘dat de bank no.2 soude zyn voor de vrouwen van afgegaane scheepenen, militaire officieren en verdere gedistingeerde persoonen; dat de bank no.12 voor de fasmilie van J.R. van Hasselt soude zyn en dat de stoelen wierden gelaaten ten gebruike van de verdere vrouwspersoonen’; hierop volgde een reactie van een zekere Aemilius Laurens eertijds lakenfabrikant te Leiden die na het verlaten van die functie zich te Oisterwijk had gevestigd en nu afgegane schepen was en was gehuwd met een Armeniaanse huisvrouw [met details].

17 Reactie van de Haagse heren belast met de Meierijse zaken op een missive van de Bossche schepenen inhoudende dat op de 28e van de maand juli 1778 voor de 2e keer in hechtenis is genomen de beruchte persoon van Cornelis van Beyeren geboortig van Oisterwijk en dat de hoogschout aan hen een remonstrantie had gestuurd met zes stukken had overgegeven en daarbij op de bekentenis van die gevangene extraordinair en de plano recht eiste, tot beschuldiging van dezelfde had ingebracht, dat die misdadige, thans oud ca. 30 jaren bij crimineel vonnis der stad gedagtekend 17 juli 1772 wegens begane euveldaden voor altoos uit stad en meierij verbannen was met de waarschuwing dat hij, op het moment dat hij weer binnen de meierij zou komen en in handen van justitie zou vallen zwaarder zou worden gestraft; Van Beyeren had ondanks al die waarschuwingen het aangedurfd om zowel in de Meierij terug te komen en zelfs een woning te bezetten in zijn vroegere woonplaats Oisterwijk, ofschoon hij er zich van bewust was dat justitie een wakend oog zou houden op zijn gedragingen en hem wederom gevangen zou proberen te nemen vanwege zijn onbeschoftheden bedreigingen en overlast jegens anderen, waardoor onder de inwoners aldaar schrik en vrees heerste; hij werd gesnapt en de uiteindelijke straf was een opname in een tuchthuis [met details].