Notaris-, schepen- en andere akten

63 Rekest van Francois Louis de Gratfenriedt de St.Jan [vgl. Graffenried] geboren te Bern in Zwitserland en wonende te ’s-Hertogenbosch inhoudende dat de suppliant in 1770 te Breda in het huwelijk is getreden met Vrouwe Jacoba Adriana de Groulart geboren poorteresse van ’s-Hertogenbosch en aldaar te ’s-Hertogenbosch met zijn ganse familie de tijd van 10 jaren consecutief [= achtereenvolgens] aldaar woonachtig was, ook aldaar alle schattingen en burgerlijke lasten altijd gedragen heeft en zich tevens had voorzien van het poorter- of burgerrecht zoals blijkt uit de authentieke poorterbrief doop- en trouwboeken en in de akte is verder sprake van zijn naturalisatie.

4 Rekest van Pieter Vreede en Christiaan George Reynhard van Marle kooplieden en compagnie te Leiden, burgers van Breda en lakenfabrikanten te Tilburg die menen het recht en het privilege te hebben om vrijgesteld te worden van de grote Brabantse zwijgende landtol i.v.m. het transport van hun stoffen en lakens [met details – zie ook inv.nr.124]

46 Rekest van Pieter Vreede en Christiaan George Rhynhard van Marle kooplieden in compagnie te Leiden en o.a. burgers te Breda mitsgaders lakenfabrikanten te Tilburg over bepaalde privileges en voorrechten die men te Breda geniet waaronder dus ook vrijdom van de grote Brabantse zwijgende landtol geleide- en paardengeld en ze verzoeken om vrije tolbiljetten [met details].

40 Rekest van de regenten van de heerlijkheid Loon op Zand inhoudende dat door Bernardus Everts, drossaard der heerlijkheid was gearresteerd een zekere Jacques Belcourt geboren in Saint Pierre Sudive in Normandië en volgende de ingewonnen informatie gaat het hier om een vagabond en een zeer suspect persoon wat ook is af te leiden uit diens bekentenis; Belcourt was op basis van een vonnis van de Bredase schepenen dd. 29 november 1759, vanwege een omzwervend vagebonderend en ontuchtig leven was veroordeeld was geconfineerd geweest voor 26 à 27 maanden in het tuchthuis te Breda; dat hij mede ter gelegenheid van de generale jacht van 1763 op de Zwaluwe enige dagen in hechtenis had gezeten; dat hij, zonder daar door gecorrigeerd te zijn sedert vele jaren herwaards geen vaste woonplaats had en van de ene plaats naar de andere al bedelend rondzwierf en tijdens die bedelarijen zelfs personen bedreigde als ze hem niet genoeg gaven of hem in hun huis wilden laten slapen; dat hij in 1781 kort voor Pasen in het huis van Jan Christiaan Maas niet mocht blijven slapen en daarom dreigde het huis in de brand te steken; dat de drossaard op de confessie van genoemd Jacques Belcourt recht hebbende verzocht, de supplianten na ingewonnen preadvies van drie onpartijdige rechtsgeleerden en op basis van de plakkaten tegen brandstichters als vagebonden en bedelaars, de plano op de bekentenis van Belcourt recht doende is gecondemneerd hem over te geven aan de meester van het scherpgerecht en Belcourt wordt gestrft met het koord totdat de dood er op volgt en daarna met een brandende bussel stro geblaakt te worden volgens de sententie van 22 september 1781; dat vervolgens door Zijne Doorluchtige de Heer Prins van Oranje en Nassau aan genoemde Belcourt had gelieven te remitteren de straffe des doods die tegen hem was geëist maar hij zou wel voor een periode van 6 jaren opgenomen blijven in een tuchthuis binnen de generaliteit om aldaar met zijn handen de kost te verdienen