Notaris-, schepen- en andere akten

25 Trouwbelofte, vervolg: Goossen Joosten van Helmont herbergier te Boxtel en zijn vrouw Jenneken met een verklaring ten behoeve van Anna Maria van Duijsel geassisteerd door haar vader namelijk “dat alsoo Hendrick van Hoij menichmael met Anna Maria is geweest thennen huijse praetende met malkanderen, dat die voorschreve van Hoij verscheijden reijsen hem attestant ende oock sijne huijsvrouw seer vriendelijck heeft aansocht ende gebeden dat sij hem Van Hoij doch een goet woort aen Anna Maria henne sustere soude verleenen seggende ende affirmerende indijen hij met Anna Maria niet en trouwde dat hij dan met niemant soude trouwen, dwelck bij den attestant ende oock sijne huijsvrouw gedaen sijnde, heeft daer naer met alle continantie woorden ende manieren genochsaem beloont ende bekendt gemaeckt dat hij met de voorschreven Anne Maria verselt was om te trouwen, hoewel sij attestanten de eijgene woorden in substantie niet precies en hebben onthouden terwijle sij tselve houwelijck niet meer en twijffelde ende dat hij Van Hoij oock tsedert die tijt den attestant moenden mon frere of prater ende Jenneken sijne huisvrouwe suster, dat oock eenigen tijt daer naer sonder den preciesen dach onthouden te hebben die voorschreve Van Hoij met gemelte Anna Maria thenne huijse hebben sitten praeten ende een pint wijn off meer drinckende, doch nu tijt was om naer huijs te gaen, die voorschreve Van Hoij aen hem heeft gelanght een dicaton om tverdrocken gelaech daer aen te houden, die bij hem attestant gewisselt sijnde heeft dat overschot aende voorschreve Van Hoij gepresenteert, waerop Van Hoij seegde: “Langet aen Anna Maria want off sij dat heeft off dat ick dat hebb dat is allesseleens, het gaet haer altemael halff aff, tselve verscheijdemael repeteerende;

23 Heer Wouter Vogels presbiter (welke ondertekent met Walterus) woonachtig te Boxtel met een verklaring ten behoeve van Anna Maria van Duijsel namelijk “dat int lest april deses jaers 1667”, zonder de juiste dag onthouden te hebben, bij hem is gekomen Jacob Marten Verbeeck, last hebbende van Hendrick van Hoij die op het punt stond naar Holland te vertrekken, hem aansprak en vroeg om een goeden ring die van Hoij van Anna Maria van Duijsel has en die hij weer aan Anna Maria zou overhandigen, waarop Heer Wouter geantwoord zou hebben “dat tselve naer sijne wedercompste bequamelijcker ende minnelijkcker soude connen geschieden”. Voorts verklaart Heer Wouter dat eind juni en juli jongstleden en zelf diverse malen, zonder de juiste dag onthouden te hebben, uit de mond van Anna Maria van Duijsel zelf “heeft verstaen de vaste gelooften van houwelijck tussen haer ende van Hoij, oock middeler wijlen deselve Anna Maria somtijts alleen ende tussen vier oogen ende somwijlen ter presentie van haeren vader over deselve trouwbelooften heeft ondervraecht ende voorgewendt de swaricheijt die daeruijt conde volgen soo serieuselijck ende sterck als ‘slants placcaten den geestelijcken staedt in dese qartiern toelaeten ende dat altijt de voorschreve Anna Maria bleeff volherdich int affirmeren van de voorschreven touwbelooften presenterende tselve soodnichlijck te affirneren als bij eenigen eedt off religie soude behoorlijck wesen”. Voorts verklaart de comparant nog “dat hij niet alleen tot menige reijse van verscheijden persoonen uijt den naem ende van wegen des meergenoemde Hendrick van Hoij, maer oock van de voorschreven van Hoij selffs is versocht geweest tot accommotement (?) van de bovenstaende saeke tussen den voorschreve Hendrick van Hoij ende Anna Maria van Duijsel ende oock in sijn uitersten devoir gedaen als boven is verhaelt, maar dat die voorschreve Van Duijsel insisterende haer goet recht daertoe niet heeft connen verstaen”.