Notaris-, schepen- en andere akten

23 Heer Wouter Vogels presbiter (welke ondertekent met Walterus) woonachtig te Boxtel met een verklaring ten behoeve van Anna Maria van Duijsel namelijk “dat int lest april deses jaers 1667”, zonder de juiste dag onthouden te hebben, bij hem is gekomen Jacob Marten Verbeeck, last hebbende van Hendrick van Hoij die op het punt stond naar Holland te vertrekken, hem aansprak en vroeg om een goeden ring die van Hoij van Anna Maria van Duijsel has en die hij weer aan Anna Maria zou overhandigen, waarop Heer Wouter geantwoord zou hebben “dat tselve naer sijne wedercompste bequamelijcker ende minnelijkcker soude connen geschieden”. Voorts verklaart Heer Wouter dat eind juni en juli jongstleden en zelf diverse malen, zonder de juiste dag onthouden te hebben, uit de mond van Anna Maria van Duijsel zelf “heeft verstaen de vaste gelooften van houwelijck tussen haer ende van Hoij, oock middeler wijlen deselve Anna Maria somtijts alleen ende tussen vier oogen ende somwijlen ter presentie van haeren vader over deselve trouwbelooften heeft ondervraecht ende voorgewendt de swaricheijt die daeruijt conde volgen soo serieuselijck ende sterck als ‘slants placcaten den geestelijcken staedt in dese qartiern toelaeten ende dat altijt de voorschreve Anna Maria bleeff volherdich int affirmeren van de voorschreven touwbelooften presenterende tselve soodnichlijck te affirneren als bij eenigen eedt off religie soude behoorlijck wesen”. Voorts verklaart de comparant nog “dat hij niet alleen tot menige reijse van verscheijden persoonen uijt den naem ende van wegen des meergenoemde Hendrick van Hoij, maer oock van de voorschreven van Hoij selffs is versocht geweest tot accommotement (?) van de bovenstaende saeke tussen den voorschreve Hendrick van Hoij ende Anna Maria van Duijsel ende oock in sijn uitersten devoir gedaen als boven is verhaelt, maar dat die voorschreve Van Duijsel insisterende haer goet recht daertoe niet heeft connen verstaen”.