Notaris-, schepen- en andere akten

21 Peter van Hees en Adriaan Dirk van Uden, beiden wonend te Geffen verklaren ter instantie van Willem van Herpen, mede wonend te Geffen, dat hen Johannes Hermen van Lit zeer wel bekend is, welke zich van tijd tot tijd bij zijn zwager Jan Cornelis van [Streijp] in de buurt van hen wonend, heeft opgehouden, zonder dat hij sedert geruime tijd ergens vaste woonplaats heeft gehad en dat hen comparanten het voorkomt dat van Lit een persoon is die zijn natuurlijke vermogens niet allemaal bij elkaar heeft en lijkt of hij zijn zinnen niet allemaal bezit.

19 Wilhelmina Verhoeve, jongedochter van competente ouderdom wonend te Geffen bevestigt het verhaal, wat reeds door moeder verklaard is in scans 61-63 voornoemd.

18 Anna Maria van Gerwen weduwe Peter Verhoeve en Wilhelmina Verhoeve, haar dochter, wonende te Geffen, staande ter goeder naam en faam en behoorlijk met secretaris van Geffen geassisteerd zijnde, welke ter instantie van Lambert van Loon, wonend te Oss verklaren, dat ze op woensdag 11-1-1809 samen van Oss naar Geffen gingen en onderweg hebben ontmoet Tonij Klaas van Erp, mede wonend te Oss en dat deze met scheld- en lasterwoorden heeft aangevallen en Lambert van Loon een stoot met de vuist op de borst heeft toegebracht en toen deze opnieuw wilde attaqueren heeft van Erp hem ook een stoot toegebracht. Toen de brutaliteiten van van Erp ophielden, is Lambert van Loon met de dames de weg vervolgd.

13 Compareren voor schepenen van Geffen Nicolaas van Vlijmen en Johannes van Ravenstein, beiden wonende te Geffen en van competente ouderdom, die ter requisitie en instantie van meester Johan Hendrik van Hoorn, baljuw te Geffen ten faveure der justitie, dat zij attestanten tussen dinsdag 10 en woensdag 11 januari 1809 ten huize van de eerste attestants’ vader hebben gewaakt bij een hoop haver, die aldaar in de schuur op de deel lag en dat zij ’s nachts circa 12 uur een persoon zagen, die door de zijdeur van de schuur inkwam, die niet behoorlijk was gesloten, en vervolgens over de haverlast zo naar de deel kwam en hij daar een hoop haver vond en een zak die hij bij zicht had daarmee vulde en toen die gevuld was, kwamen zij twee tevoorschijn, daar zij hun hoest niet verder op konden houden en zeiden tegen elkaar: we zullen hem eens gaan vangen en bij hem aangekomen hebben ze hem afgeslagen en hem de straat op hebben gejaagd en gedreigd hebben hem naar de drost te brengen, maar door zijn klagen over armoede, dat niet hebben gedaan. Ze kwamen er later achter, dat een hoed en tabaksdoos, die op de deel had gelegen, echter ook weg waren. Ze verklaren, dat ze de persoon van toen echter niet kenden.