Notaris-, schepen- en andere akten

139 Jan van den Bosch schout, Philip Rink en Johannes Marant schepenen, D. van Hoijtema landschrijver willen niet getuigen als de eigenaars van Kasteel Macken hun goederen publiekelijk willen verkopen.

262 Compareerde voor Hendrik Franssen en Jan van de Water, schepenen te Vierlingsbeek; Rutger de Haen, deurwaarder van de Raad en Leenhove van Brabant en land van Overmaze, residerende te Cuijk verklaren krachtens een zekere open brief van executie van 10-07-1744 gedepecheert op een akte van condemnatie van 12-02-1744 van voornoemde rade geimpetreert bij Agneta Stoeuf voor haarzelf en als weduwe en boedelhoudster van wijlen Mathias Lambertus van Singendonk, bij leven Heer van Dieden, borgemeester en raad van de stad Nijmegen, imp. van executie jegens Jodocus, baron van Hugenpoth, heer van Macken en Venraij voor hemzelf en als vader en voogd van zijn minderjarige zoon Christian Augustus, baron van Hugenpoth bij Johanna Frederica, baronesse van der Boijen en Macken, geexecuteerde. Het betreft de goederen welke aan de overleden huisvrouw bij scheiding en deling van haar vaders boedel van 15-08-1735 ten deel zijn gevallen en onder deze jurisdictie gelegen zijn. Het betreft: Het oud adelijk huis en kasteel Macken met moestuinen, boomgaarden, plantagien, recht van jacht en van visserij in de Maas, recht van vrije overvaart op het veer tot het goed Beeckerstaaij gehorig, vier bouwhoeven genaamd de Hoeve, het Pannenhuis,de Mackenhoff, de Lijnbroeke en bouw- en weilanden.

98 Lambert Ebben, oud omtrent 80 jaar verklaart dat hij van Jaspar van Trijst, gewezen rentmeester van Macken, meerdere jaren de vlastiende heeft gepacht die bij het voorschreven huis hoort. In diezelfde tijd heeft hij de tiende geheven bij de lieden van den alden Hatart (zonder enige contradictie), evenals in de tijd van Laureijns van Berchem. Toen hij zoals voorheen de tiende wilde gaan halen op de Hatert werd hem die door Cristoffel geweigerd.

45 Jan Thonis oud omtrent 70 jaar verklaart onder ede, dat de weg van de Bergen naar het Groot Aeijen, die hij tegenwoordig gebruikt om beesten en paarden in en uit het voorn. Groot Aeijen te drijven, 50 jaar geleden al in gebruik was. Cornelis Raijmeker omtrent 50 jaar verklaart onder ede dat dit 25 jaar geleden ook zo was en dat het erf waar de voornoemde weg door gaat hem half heeft toebehoord, zodat hij altijd de helft van de weg van dit erf heeft moeten missen. Verklaring wordt afgelegd op verzoek van Claes Brouwer.