Notaris-, schepen- en andere akten

95 Procureur Ploegh, lasthebber van de heer vice-drost Gijbkens, wil gerechtelijk verkopen de vaste goederen van Johan Lelievelt, burger van de stad ’s-Hertogenbosch, gelegen te Herpen om daaraan een som van 365 gulden te verhalen, afkomstig van de pacht van de Ravensteinse Middelwerth over het jaar 1724. Schepenen geven toestemming om de procedure voort te zetten.

92 Zaak tussen Johan Lelievelt, intervenient en Willem de Cock als zijn borg; contra de heer fiscaal van Willigen, lasthebber van Joh. Van den Acker, wegens de minderjarige zoon van wijlen vicedrost van Dueren. Johan Lelievelt bekent dat hij den Middelwaard heeft gehuurd van vicedrost van Dueren voor 350 gulden per jaar, vanaf mei 1723. Het pachtcontract liep 3 jaren. Borg Willem de Cock verklaart dat alleen borg stond voor het niet-betaalde deel. Lelievelt heeft in 1716 en 1718 voor 149-8-0 aan winkelwaren geleverd. Aan de weduwe van de vicedrost is nog geleverd voor 18-17-0 aan kindergoed en dekens. Aan andere winkelwaren nog 21-13-0. Nog 6-5-0 wegens een schabrak. In opdracht van van Dueren zijn waren geleverd bij Kneghtzel voor 66-5-0. Samen 265-8-0. Verder heeft Lelievelt de Middelwaard alleen in het eerste jaar kunnen gebruiken. Dit heeft hem minstens 40 gulden per jaar gekost. Verder was het in 1724 zo’n droog weer, dat de pachter voor 72 gulden extra weiden moest pachten voor zijn koeien.

91 Advocaat van Willigen als lasthebber van Jan van den Acker en directie hebbende van den boedel van vicedrost van Duuren, wil gerechtelijk verkopen het pand gehaald aan de goederen van Wilm de Cock, om daaraan te verhalen een som van 350 gulden wegens verschuldigde pachtpenningen van den Middelweert te Ravenstein. De bedragen die Jan Lelievelt al betaald heeft, mogen hierop worden gekort. Partijen gaan eerst proberen de zaak minnelijk op te lossen. Jan heeft 40 gulden betaald. Schepenen verwijzen deze zaak naar het volle college.

84 Procureur Ploegh als lasthebber van juffrouw Joanna de Beier, weduwe van der Steen, wil het pand verkopen gehaald aan de goederen van Cornelia van Duren als erfgename van Abraham van der Linden, om daaraan te verhalen een schuld van 28 gulden 15 stuivers, volgens een schuldbekentenis van 29-10-1726. Advocaat Moring laat weten dat er diverse andere crediteuren zijn. Niemand neemt de schuld over, zodat de procedure verder kan gaan.