Bijna dertig jaar was Gerardus van Erp pastoor van Wanroij. Bij het horen van zijn naam denken veel inwoners van Wanroij exhter niet zozeer aan al het werk dat hij verzette, maar vooral aan de manier waarop hij stierf: tijdens een feestvergadering van de Boerinnenbond, slechts enkele minuten nadat hij zelf het woord had gevoerd.
Gerardus Franciscus van Erp werd geboren in Oss op 9 september 1885. Hij was een goede leerling, die snel zijn studies voltooide en daarna priester werd. Al vrij snel werd hij professor aan het Groot Seminarie van het bisdom Den Bosch. Op 6 februari 1931 volgde zijn installatie als pastoor van de parochie St.-Cornelius in Wanroij.
Van Erp was een bevlogen pastoor, die zich flink inzette voor de jeugd en voor goed onderwijs zorgde. Zoals dat gebruikelijk was in deze jaren van het “Rijke Roomsche Leven” was de pastoor ook in het verenigingsleven een vaste gast; zo was hij onder meer adviseur van de NCB, de RKJB en de Boerinnenbond. In 1944 volgde hij Deken Hesselmans op als deken van Boxmeer.
Met het oog op zijn gezondheid legde hij in de vijftiger jaren meerdere functies in het verenigingsleven neer. Als pastoor bleef hij zich echter onverminderd inzetten. Tijdens de feestvergadering van de Boerinnenbond in februari 1960 luisterde hij eerst naar de rede van kapelaan Remmen, zijn neef, om vervolgens zelf het woord te nemen. Hij uitte zijn vreugde over het vieren van het feest.
Het Boxmeers Weekblad schrijft: “Niemand had toen durven of kunnen vermoeden dat hij slechts enkele minuten later dood zou zijn. Tijdens de toespraak van de burgemeester van Wanroij zag men plotseling hoe de Deken onwel werd en in zijn stoel wegzakte. Men schoot te hulp, maar een hartverlamming had een einde aan zijn leven gemaakt. Men kan zich indenken hoe er direct de grootste verslagenheid heerste en dat alle verdere festiviteiten werden afgelast.”
Van Erp was een bevlogen pastoor, die zich flink inzette voor de jeugd en voor goed onderwijs zorgde. Zoals dat gebruikelijk was in deze jaren van het “Rijke Roomsche Leven” was de pastoor ook in het verenigingsleven een vaste gast; zo was hij onder meer adviseur van de NCB, de RKJB en de Boerinnenbond. In 1944 volgde hij Deken Hesselmans op als 
