Piet Kateman heeft de bakkerij gekocht van Jan Arts. Wij speelden daar vaak voor de deur en als we lief waren geweest, kregen we snoeppapier. Dat was echt bijzonder toen.
Het was even wennen voor ons toen Piet de winkel overnam, dat was toch weer een heel ander type dan Jan. Sambeek was een heel prettig, rustig dorp. We woonden schuin tegenover de lindeboom. Daar heb ik als kind menigmaal bovenin gezeten. Ideaal als we verstoppertje speelden.
Omdat we aan de andere kant van Sambeek woonden, kwamen we meer bij Wintels dan bij Kateman. Bij Wintels kreeg je wel eens plenkjesbrood: een heel plat roggebrood. Dan kreeg ik een extra stukje omdat ik zo mager was. Laten we het zo zeggen: ik heb het nu niet meer nodig!