Wel een krasse man, 91 geworden! En gelukkig ook nog lang thuis gewoond.
Je roept een herkenbaar sfeerbeeld op voor de generatie wiens opa of oma de laatste jaren in een 'bejaardenhuis' doorbracht. Ze keken altijd uit naar het bezoek, want hun wereld was erg klein geworden..

Mijn opa Martin Robben heeft er een aantal jaren gewoond tot hij overleed.
Hij woonde in een kleine kamer op de eerste verdieping. Naast hem woonde dhr Havens. Ik weet nog goed dat wij er regelmatig op bezoek gingen en dan meestal op zondag. Ik kreeg dan altijd een gulden of een rijksdaalder van hem.

Toen hij er net woonde fietste hij ook nog maar omdat hij regelmatig weg fietste hebben de fiets naar de fietsenmaker gebracht voor een hele grote beurt.

Ik herinner mij dat we ook zijn 91ste verjaardag hebben gevierd beneden in de eetzaal.

Mocht je daar nog iets over willen vertellen, we horen het graag!

Jazeker

@Peter Robben, heb jij ook nog herinneringen aan de bezoeken aan je opa?

Mijn opa heeft er gewoond

Bij het zien van de foto in het "Boxmeers Weekblad" van 5 augustus 2014 van het 'Bejaardenhuis in Sambeek' kwamen alle herinneringen weer boven. Ik heb ze op papier gezet, het is een heel verhaal geworden, dat je <a href=" https://www.bhic.nl/page/11462 " target="_parent"> hier op de website</a> kunt lezen.

Wij noemden het “bejaardenhuis” altijd het Anrtoniusklooster. Voor mij is het verbonden aan het bijzondere verhaal van mijn schoonzusje Fien Kuster-Litjens. Haar vader en broer zijn ooit verdronken bij de stuw. Haar zwangere moeder bleef achter met ik geloof negen kinderen. Al die kinderen zijn toen in het Antoiniusklooster opgevangen en grootgebracht door zuster Theobalda en nog een zuster, dacht ik. En mijn andere herinnering an het klooster, is dat mijn vader daar na zijn dood opgebaard heeft gelegen in de kapel. Hij was koster/organist en na de oorlog overal in de weer met het (her)oprichten van koren en muziekgezelschappen. De belangstelling bij zijn overlijden was daarom erg groot: iedereen kende hem. Dat heeft wel indruk op me gemaakt.

dit gebouw heet nu Centrum-Sambeek, kamer verhuur bedrijf nu wonen er veelal gastarbeiders uit vele landen. ook heeft het dienst gedaan als studentenhuis en asielzoekerscentrum. ik, Chris Heesemans ben nu werkzaam op het centrum