Gerry, je hebt het prachtig beschreven, gaan we nog meer verhalen van je lezen ?

Dit is inderdaad prachtig beschreven; helemaal met Rini eens. Wat goed bedacht van je Opa dat hij zo samen met Oma op deze manier - al wandelend met de fiets- toch op visite kon gaan. Jammer dat ze later wat verder weg woonden. Geen zondagse bezoekjes meer of spelletjes op het plein bij het bejaardentehuis...of stiekem toch binnen glippen wanneer de nonnen het het even niet (of wel zagen ?) zodat de kleinkinderen dan toch even bij Opa of Oma op schoot naar een verhaal konden luisteren, geknuffeld werden en een speculaasje of halve eierkoek toegstopt kregen, [ ik zie het enigzins voor me zoals het bij de meeste grootouders ging..]. Maar belangrijker voor Opa en Oma was toch dat ze na de verhuizing samen bij elkaar kondnen blijven zolang ze dat nog gegund zou zijn. Een mooi verhaal Gerry. Dank je wel.

Hardstikke leuk te lezen Gerry! Ik was nog een beetje te jong om oma en opa in Sambeek te bezoeken (en te herinneren), maar ik weet nog wel de bezoekjes in Zeeland. Ook ken k de foto, ik heb een kopie ervan. Herinneringen..

Ik sluit helemaal aan bij Rini, Helena en Gerard. Wat een prachtverhaal, Gerry! We zijn heel benieuwd naar meer zoete herinneringen...