Wat bijzonder leuk om reacties te lezen van mensen met wie ik op Nieuw Borgvliet heb gewoond en/of die veel mij bekende mensen hebben gekend. Wij woonden tussen de kerk en het café (eigenaar Janus Dekkers, later Toos Dekkers en Eugène Kieboom). Uit die spagaat ben ik kerkelijk niet goed uitgekomen, ondanks het feit dat mijn moeder drie broers had die een priesterroeping hadden. Zij kwamen ook regelmatig op bezoek bij ons, zeker in de periode dat onze grootouders bij ons inwoonden. Met een van die broers is iets bijzonders aan de hand. In 2015 kwamen we er achter dat hij een belangrijke heldenrol had gespeeld in de tweede Wereldoorlog als priester in Rome. Hij zat daar in een verzetsbeweging die veel burgers en krijgsgevangenen uit de handen van de nazi’s heeft weten te houden. Om zijn werk daar is hij opgepakt, verhoord door de nazi’s en gemarteld en uiteindelijk op transport gesteld naar Duitsland. Op die route is hij ontsnapt en teruggekeerd naar Rome. Hij heeft de martelingen weerstaan en zijn mond gehouden; veel verzetswerkers daar behoed voor arrestatie. Er is een website over deze ome Toon, Anselmus Musters:
https://anselmus-musters.jouwweb.nl/het-verhaal-van-anselmus
De situatie in ons gezin was door deze priesters bijzonder. Pastoor Kuipers kwam graag langs, net als kapelaan Van den Hout en kapelaan Oomen. Die konden er nog wel bij in dat kleine huis met ons vader en moeder, wij, de drie kinderen, opa en oma, drie heerooms en dan de geestelijkheid. Leven genoeg in de brouwerij. Ik wil een boekje gaan schrijven over deze Anselmus Musters en ga natuurlijk Borgvliet daarbij niet vergeten. Ik ben daarom ook benieuwd hoe het voor buitenstaanders/dorpsbewoners is geweest om deze mensen mee te maken en om te zien dat dat er een auto in de Rembrandtstraat stond als Anselmus bij ons op bezoek was. Een priester met een auto; dat was toch wel gek. Er waren ook niet veel auto’s in het dorp.