Mooie herinneringen, Henk. Dank daarvoor. Ik kan me ook nog goed dat ritmische doenkedoenk voor de geest halen dat klonk als je over die betonplaten reed.

De Provincialeweg onder Beugen was destijds een deel van de interlokale verbinding tussen het pontveer Katwijk en de Provincie Limburg (Venray).
De weg was in eigendom en beheer bij de Provincie Noord Brabant. In de ontwerpfase werd het 'de omlegging Beugen' genoemd. Het interlokale verkeer moest voorheen dwars door het dorp Beugen. Het Posthuis aan het Kerkplein herinnerd nog aan die tijd.
In het dorp werd in de jaren '60 van de vorige eeuw de Provincialeweg ook vaak 'De nieuwe weg' genoemd.
De weg was als een kaarsrechte streep door het landschap getrokken, voorzien van een betonnen verharding en aan beide zijden een prachtige bomenlaan.
Deze betonbanen waren kenmerkend voor de interlokale wegen in de Provincie Brabant. Denk bijvoorbeeld ook aan de Middenpeelweg en de weg van Boxmeer naar Gemert.
Deze betonbanen waren voorzien van een dilatatievoeg. Dat is een bewust aangebrachte voeg om het beton te laten werken. In de zomer zet het uit, in de winter krimpt het materiaal. Als er geen voegen zouden zijn aangebracht zouden er spontaan op de meest willekeurige plekken scheuren in het wegdek ontstaan.
Maar die voegen hadden ook een nadeel. De banden van het verkeer 'klapperden' op die voegen en veroorzaakten dus veel lawaai.
Daarnaast gingen de platen ten opzichte van elkaar schuiven en verzakken.
Dat had weer tot gevolg dat de auto's deinend over de weg reden. Vooral de ZuidOosterbus had daar erg veel last van. Als jonge knaap ging je dan ook altijd achterin de bus zitten om al deinend naar Gennep te gaan.
Er werd gezegd dat zwangere vrouwen dan een spontane bevalling kregen door al dat gehobbel. De weg kreeg dan ook de bijnaam "De Abortusweg".

Later zijn de betonplaten met een grote machine aan stukken geslagen en werd een asfaltlaag daar over heen gelegd. Anno 2014 kun je tijdens het rijden nog voelen waar de voegen zitten.
Achter de bomenrij lag aan beide zijden een fietspad, gemaakt van ...... .
Ook die paden waren erg hobbelig, mede door de wortels van de bomen. Soms zelfs levensgevaarlijk omdat een betonplaat wel erg hoog boven de ander uitstak.
Halverwege Beugen - Oeffelt week het fietspad aan de oostzijde (Maaszijde) in oostelijke richting uit om ruimte geven aan de opslag van zand en zout. De opslag was natuurlijk nodig voor de gladheidsbestrijding. Sterke mannen stonden op de laadbak van een vrachtauto en schepten het mengsel in een strooimachine.

De weg vormde voor vooral de boeren een groot obstakel. Vele boeren hadden namelijk hun weilanden aan de Maas liggen, in 'De Kemp'. Om die te bereiken moest de Provincialeweg worden overgestoken met vee en natuurlijk paard en wagen of tractor. In de zomer werden de weilanden gehooid. Om het hooi thuis te krijgen moest je dus de weg oversteken. Dat was heel goed uitkijken, je was groot en log en de auto's reden wel heel erg hard. En de koe, die liep niet altijd in het gareel met alle gevolgen van dien.

Door de komst van de autosnelweg A73 heeft de Provincialeweg, De Nieuwe Weg, De Abortusweg, haar functie verloren en is het een 'gewone' weg tussen de dorpen.