Wat leuk dat je dit verhaal met ons deelt, Gerard! Ik heb het met plezier gelezen.

In de oorlogs jaren was daar op het klooster een neef van mij uit Rotterdam in opleiding om pater te worden in de zomer mochten ze gezamenlijk een middag naar de Drunense duinen voor ontspanning. Ze hadden zelf daar een gevarieerde wandelroute uit gezet, die nu nog bestaat en loopt vanuit de Rustende Jager. Maar dat ze dat niet allemaal deden blijkt uit het volgende.
Frits ze hadden al wel een pij aan en sandalen maar hadden nog geen kloosternaam, liep niet mee naar de duinen maar met een maatje binnen door snel even naar tante Cor (mijn moeder) onder wegen was geen appelboom veilig en hadden ze beiden hun puntmuts vol met appels geladen hopend hier beiden een lekkere sigaar voor te krijgen en dat lukte!
In 1948 is Frits (mijn neef) priester geweid en heten toen Clemens. ik was toen misdienaar bij ons in de grote kerk in Udenhout maar mocht toen voor die ene keer misdienaar zijn in de Biezenmortel bij zijn priesterwijding en zijn eerste Heiligen Mis,