Martien v. Dooren
zei op 20 juli 2015 om 17:00
Heer Henny de Ruijter ,
Een pracht verhaal zo gaat het niet verloren. nu was ik bezig met de vliegerij
in Uden doch kom niet verder als een enkel verhaal van mijn Moeder.
In Valkenswaard is ook een vliegveldje geweest , daar was nog een liedje over
het is meer een opzegliedje. de entre was een kwartje.
Ik ging op een Zondagmiddag te voet naar Valkenswaard
ik dacht zo nog bij me zelve het is mij geen kwartje waart
en wij hebben gezien. en wij hebben gezien
geen vliegmachin.
in Uden waren twee Franse mannen die het vliegtuig bediende, de een zat in het toestel . de ander moest met de propeller de motor op gang brengen.
de een riep, conté de ander contact na veel rook en gepuf stond het toestel nog op de zelfde plaats. er is op geen enkel;e Zondag gevlogen.
op een doordeweekse dag was het gelukt en heeft hij tot aan de kerk in het Dorp Zeeland gevlogen.
na enige tijd zijn ze vertrokken.
er gaat ook een verhaal over een man in Veghel die zelf een vliegtuig had gebouwd.
wat op zich al heel bijzonder was. het maakte indruk in de regio.
maar op het laatste begon hij zelf aan de ,, luchtwaardigheid ,, te weifelen.
maar kon niet meer terug zonder gezichtsverlies.
op een Zondag was de grote dag aangebroken , het vliegtuig werd op een kar geladen om buiten Veghel een demonstratie te geven.
Doch in een bocht viel het vliegtuig pardoes van de kar.
dat was pech , in ieder geval kon hij zijn kunsten ,,helaas ,, niet vertonen.
De Veghel ging het verhaal dat hij zelf het vliegtuig van de kar had geduwd om zo zijn eer en gezicht niet te verliezen.
het zijn allemaal verhalen uit overdracht.
jammer dat er niet meer van bekend is.
zulke verhalen mogen niet verloren gaan,.
Martien v. Dooren
Een pracht verhaal zo gaat het niet verloren. nu was ik bezig met de vliegerij
in Uden doch kom niet verder als een enkel verhaal van mijn Moeder.
In Valkenswaard is ook een vliegveldje geweest , daar was nog een liedje over
het is meer een opzegliedje. de entre was een kwartje.
Ik ging op een Zondagmiddag te voet naar Valkenswaard
ik dacht zo nog bij me zelve het is mij geen kwartje waart
en wij hebben gezien. en wij hebben gezien
geen vliegmachin.
in Uden waren twee Franse mannen die het vliegtuig bediende, de een zat in het toestel . de ander moest met de propeller de motor op gang brengen.
de een riep, conté de ander contact na veel rook en gepuf stond het toestel nog op de zelfde plaats. er is op geen enkel;e Zondag gevlogen.
op een doordeweekse dag was het gelukt en heeft hij tot aan de kerk in het Dorp Zeeland gevlogen.
na enige tijd zijn ze vertrokken.
er gaat ook een verhaal over een man in Veghel die zelf een vliegtuig had gebouwd.
wat op zich al heel bijzonder was. het maakte indruk in de regio.
maar op het laatste begon hij zelf aan de ,, luchtwaardigheid ,, te weifelen.
maar kon niet meer terug zonder gezichtsverlies.
op een Zondag was de grote dag aangebroken , het vliegtuig werd op een kar geladen om buiten Veghel een demonstratie te geven.
Doch in een bocht viel het vliegtuig pardoes van de kar.
dat was pech , in ieder geval kon hij zijn kunsten ,,helaas ,, niet vertonen.
De Veghel ging het verhaal dat hij zelf het vliegtuig van de kar had geduwd om zo zijn eer en gezicht niet te verliezen.
het zijn allemaal verhalen uit overdracht.
jammer dat er niet meer van bekend is.
zulke verhalen mogen niet verloren gaan,.
Martien v. Dooren