Het was in die tijd CHIQUE om Frans te spreken en elke notable, of ambtenaar, die meende iets meer te zijn, deed dat dan ook braaf op verzoek van Parijs.
Dat begon in 1795 te Margraten. Na 1815 bezigde alleen de aller "chiqueste" nog het Frans. De Nederlandse taal bestond niet. Het moderne Nederduijtsch werd wel de basis voor het A.B.N. Woordenboeken of namenlijsten zijn, zover ik weet, nooit gevonden. In Frans Vlaanderen won het Frans van het Nederlands. Aan de Belgische kust gebruiken de "chiquekeren" tot op heden nog het Frans. In de Vooerstreek is het NOG STEEDS een twistpunt.
Het zuidelijkste deeltje van Maastricht Klein Ternaaien (Petit Lanayen) is op Nederlands gebied nog steeds Franstalig! Men diene ook eraan te denken dat namen op "Fantasie"soms werden verfranst... Vaak phonetisch.
Succes,
een ander Theo, (theodore in het Frans)