Bedankt voor je mooie aanvulling, Lia! Leuk om ook wat meer te weten over de vroegere bewoners van dit prachtige huis. Ik kan me heel goed voorstellen dat het een geweldig spannende plek was, die vast garant stond voor uren speelplezier!

Extra foto's van dit mooie huis zijn overigens altijd van harte welkom! Je kunt ze eventueel scannen en mailen naar info@bhic.nl.

Hallo Lisette.

Ik kwam er juist voordat familie Verhaak daar ging wonen, want zij woonden toen nog naast ons op de Lovendaalsingel. Maar voordat de familie Verhaak er ging wonen woonde familie Kortmann - Ficq daar. Zij woonden eerder ook nog bij ons op de Lovendaalsingel. Dokter Kortmann was toen helaas al overleden maar zijn vrouw woonde daar met haar 3 dochters t.w. José, Barbara en Margriet. José was mijn vriendin en ik kwam vaak spelen in het huis. Ik vond het altijd een geweldig spannend huis. Er waren boven, voor mijn gevoel, veel slaapkamers. Beneden hadden de kinderen een aparte speelkamer. Dat was bijzonder in die tijd.
Zoals ik nu terug kijk heb ik altijd een gevoel dat dit huis als decor voor een Engelse detective zou kunnen dienen.

Vriendelijke groet,
Lia de Groot.

Beste Jaan, bedankt voor het delen van jouw persoonlijke herinneringen aan dit prachtige huis! Ik kan me heel goed voorstellen dat het een heerlijke plek was om te wonen met deze mooie ligging aan de Maas. Mochten er nog meer interessante verhalen komen boven drijven, dan horen wij ze uiteraard graag!

Hallo Lisette,

Grappig dat je ons oude huis hebt uitgekozen. Wij, de familie Verhaak, zijn er in 1967 gaan wonen. Het was daarvoor een familiebezit van de familie Ficq.
Ik was 12 toen we er gingen wonen. Het was er heerlijk wonen. Je woonde dichtbij het stadje, maar er was heel veel ruimte in en om het huis.
Er kwam vaak familie aan de Maas kamperen.
We hadden een oude ijzeren roeiboot aan een steiger liggen, waarmee ik een tijdje 's morgens voor school zo hard mogelijk tegen de stroom richting het Maasbad (het oude zwembad, dat toen aan de Maas lag) roeide en dan weer terug om mijn spiermassa als spichtige puber te vergroten.
Ook gingen we met vrienden met een oud speedbootje op een deur waterskiën of de maas overzwemmen.
Mijn ouders waren er heel gelukkig. Als het even kon werd er een plekje uit de wind gezocht om buiten te eten.
Er is nog veel meer over te vertellen, maar zo heb je een indruk.
Ik heb er tot ongeveer mijn 20e gewoond, het huis is in 1986 verkocht aan dhr. Hemsbergen, die vorig jaar is overleden.

vriendelijke groet,