Dat kan ik me voorstellen, Aart, dat moet een heel bijzondere dag voor je zijn geweest (en voor je vader dan al helemaal!). Hoe zit het nu met die sigaren, waarom werd er daarom maar één van opgestoken?

Ik herinner mij nog heel goed 25 april 1966. Op deze dag jubileerde mijn vader (25 jaar in dienst van Grasso). De directiechauffeur haalde ons gezin thuis op met de zwarte directiewagen (een echte limousine). Wij werden voor de entree van het hoofdgebouw van Grasso aan de Parallelweg in Den Bosch afgezet. Ik was toen 11 jaar oud maar deze Grasso jubileumdag was onvergetelijk. Het gouden horloge, de luxe doos met sigaren (slechts 1 daarvan is ooit ontstoken) en het jubileum-fotoalbum die mijn (inmiddels overleden) vader destijds als geschenken kreeg zijn nu in mijn bezit. Tastbare herinneringen aan een bijzondere en mooie dag!

Leuk dat je dat teruggevonden hebt, Bertie!

Henri Grasso blijkt wel een scheurneus te zijn. Hij reed te hard op de weg van ’s-Hertogenbosch naar Vught en daar komt nog bij dat hij twee dames bijna omver reed, zij konden ternauwernood opzij springen. In december 1906 vonnist het kantongerecht: een jaar ontzegging van de rijbevoegdheid.

Da's heel exact, Frans, net zoals ik je vader destijds in z'n apotheek bezig zag. Zoek in deze pagina's maar 's naar m'n herinnering nav Marktveld, Bedaux, drogisterij van Oers. Ook trefwoord Dorpsstraat moet je leiden naar wat ik opmerkte over je reunie initiatief van onlangs. Kortom, we komen elkaar vast weer 's tegen :-)

Louis van Heijst reed in de 50 er jaren een donkergroene Engelse
Armstrong Siddeley Sapphire.
Ik kan me de auto met het aparte leeslampje boven de achterbank nog goed herinneren!

Dat moet vast een gezellige reünie geweest zijn Robert. Daar zou dhr. van Heijst trots op geweest zijn, dat hij met zijn mede-initatief voor zo'n lange geschiedenis van de zeeverkennerstroep zou zorgen.

Later, in de jaren zestig was de directeur van Grasso Louis van Heijst - een beminnelijke, statige man. Ik zie hem 's ochtends nog zitten, op de achterbank van zijn auto-met-chauffeur, neus in de paperassen. Stonden ze te wachten voor het stoplicht bij ons op het kruispunt in de Taalstraat, op weg naar de fabriek achter het Bossche station. 't Merk van de limousine herinner ik me niet, engels, 'n amerikaan? Met achtereenvolgens broers Herman, Giel en Stefan zaten we in Orthen op de R.K. zeeverkennerstroep Sint Joris met drie zonen Van Heijst: Jean-Paul, Peter en Igno. Hun vader zat in 1946 overigens in het comité van oprichting van St Joris, met o.a. de Vughtenaren Mr Corstens en notaris Stumpel. Geen geringe daad van opvoedkundige jeugdvorming, vorige zomer vierden we met oud en jong de feestelijke 70 jarig bestaansreünie :-)