Astrid, wat een fijne bijzondere reactie, het raakt mij.
Er is toch iemand die ons sámen naar dit punt bracht, een onvergetelijke dag.
Gedreven hierbij denk ik vooral aan mijn overleden echtgenote, bijna dagelijks
gestuurd met als resultaat een geslaagde dag of onderneming.
Ook zij wilde culturele objecten bezoeken en neem dan aan dat zij daarbij,
ook op dat moment ongezien aanwezig was, misschien ook nog door St. Oda zelf
ik ga haar daar extra voor bedanken.
Er wordt nog ërgens” met ons meegedacht, ondanks ik niet meer zo gelovig ben.
Astrid, bedankt voor de fijne woorden en nogmaals de woorden uit het verhaal:
‘een ontmoeting in een Godshuis is iets heiligs.’