Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Reacties (15)

Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 22 september 2020 om 09:02
Kinderen een kwartje ;)

Duidelijk Hans, bedankt voor je berichtje!
Hans zei op 21 september 2020 om 18:18
te beginnen bij 25 cent en hoe groter hoe duurder.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 21 september 2020 om 16:03
Ah ja, ik begrijp het, Hans. En een minuut watertrappelen, daarvoor moet je toch ook een aardige vaardigheid in hebben...

Mogelijk herinneren anderen hier de naam van de ijsmaker nog? Dan horen we het graag! En weet je nog wat een ijsje destijds kostte?
Hans zei op 20 september 2020 om 22:16
Het was geen diploma zwemmen maar een proef van bekwaamheid en dat was voldoende.

Het ijs was volgens mij toen een/twee smaken maar kon je kiezen uit nootjes of siroop in diverse smaken.

De naam van de ijsmaker ben ik kwijt, volgens mij heeft hij nog een ijsfabriekje in Cuyk gehad en een paar jaar geleden verkocht? [Antonio ?]
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 20 september 2020 om 16:43
Hallo Hans, dat klinkt als een mooie jeugdherinnering! Begrijp ik goed dat jullie dan met z'n tweeën diploma zwommen? En een andere vraag: had de ijsboer ook al verschillende smaken waaruit je kon kiezen?
Hans zei op 16 september 2020 om 17:01
Op de fiets naar Boxmeer want Cuyk had nog geen zwembad. Om in het diepe te mogen zwemmen moest ik samen met mijn schoolkameraad Pieter de proef afleggen. baantjes zwemmen en een minuut watertrappelen......geslaagd en toen werd zwemmen een echte belevenis. In die jaren was er ook echt Italiaans schepijs van een Cuykse ijsboer.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 25 april 2019 om 15:38
Beste Fransje, ik kan diverse stukken in onze archieven vinden over de aanleg en vergunningen van dit Burgemeester Noletbad. En ook een dossier over de sloop, dit dossier begint in 1982 en loopt door tot 1989. Het zal dus zo midden jaren 80 gesloopt zijn waarschijnlijk. Misschien dat anderen dat nog kunnen aanvullen. Ook over de aanleg van het Hoogkoor wordt gesproken. Of die twee met elkaar te maken hebben, zou kunnen. Maar een openluchtzwembad is toch net weer wat anders dan een overdekt zwembad inderdaad.
Fransje zei op 24 april 2019 om 14:54
Wanneer is het bad gesloten? Heeft dat te maken met de opening van het overdekte zwembad in 't Hoogkoor?
Ik zou dolgraag een openluchtzwembad in Boxmeer zien, veel leuker!
Lisette Kuijper
Lisette Kuijper bhic zei op 1 november 2016 om 10:51
Bedankt voor je reactie, Dick! Ik weet zeker dat Cor heel blij zal zijn met de prestigieuze titel van 'Flying Boxmerenaar'. Leuk om te lezen dat deze 'schoonspringer' hier uiteindelijk badmeester is geworden. Heb je zelf misschien nog herinneringen aan het Noletbad?
Dick Reijnen zei op 30 oktober 2016 om 14:22
De flying Boxmerenaar is mijn broer Cor Reijnen, hij was daar lange tijd ook badmeester. Hij was lid van BZPC en heeft jarenlang aan waterpolo gedaan.
Lisette Kuijper
Lisette Kuijper bhic zei op 27 september 2016 om 16:16
Vanmiddag kregen we een telefoontje van iemand die ons héél veel kon vertellen over deze foto. Zo is degene die zo prachtig van de duikplank springt Cor Heijnen en de man in het witte hemd aan de rand van het zwembad is de beroemde Henk Schiks, die hierboven ook al door Mariëlla is genoemd.

Degene die ons gebeld heeft, had zelf in de Boxmeerse Zwem- en Poloclub gezeten. Deze groep ging vlak vóór de opening van het Noletbad op cursus Reddingszwemmen. Enkele jaren daarvoor had deze gezellige groep jongeren voor een onvergetelijke winter gezorgd. In 1963 zetten zij 's nachts het voetbalveld onder water, waardoor men de drie maanden daarna (vanwege de strenge winter) naar hartenlust kon schaatsen! Ook was deze club ooit kampioen in waterpolo geworden.

Natuurlijk zijn we heel benieuwd naar reacties van overige leden van deze club. Wat kun jij ons vertellen over die bijzondere ijsbaan of over de andere sportieve uitjes? Is de cursus Reddingszwemmen nog van pas gekomen in het Noletbad? Deel je herinneringen met ons!
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 21 september 2016 om 15:32
Wat een verhaal Steef, dat moet toch voor een kind van 9 jaar verschrikkelijk zijn geweest. En dan ook nog het zicht in een oog te moeten missen. Het doet me goed om te lezen dat je verder toch ook nog mooie herinneringen aan dit zwembad gehad hebt.
Steef Verweijen zei op 21 september 2016 om 13:52
Ik ken dit ook. Wij waren met 5 kinderen thuis. Mijn vader had nog geen rijbewijs en dus ook geen auto. Ik ben de oudste (1959 geboren) en heb dagen op het openluchtzwembad doorgebracht.
Totdat ik in 1969 ,ik moest toen nog 10 worden een ongeluk kreeg waardoor ik vanaf die tijd 1 oog moet missen.
Spelenderwijs klom ik de hoge duikplank naar boven en boven aangekomen werd ik daar boven naar beneden geduwd en maakte een val van zo`n 3,5 meter op de stoeptegels. Half bewusteloos ben ik opgestaan en met mijn hoofd tegen de rand aangevallen, waardoor er een oogzenuw in de hersenen sprong.
Dus vanaf mijn 9e levensjaar ben ik al blind aan 1 oog.
Verder ook heel veel mooie momenten beleefd daar.
Lisette Kuijper
Lisette Kuijper bhic zei op 21 september 2016 om 09:35
Bedankt voor het delen van jouw mooie herinneringen aan het Noletbad, Mariëlla! Die zwemlessen van je moeder zijn zo te lezen heel goed van pas gekomen in je jeugd.

Was je hier elke dag na schooltijd te vinden, ook bij slecht weer? Heel sportief hoor, 100 baantjes trekken na een lange schooldag en dan weer aan het huiswerk. Dat doe ik je niet na!
Mariëlla van Wijnen-Heijs zei op 20 september 2016 om 16:38
Heerlijke herinneringen aan. Nadat Het zwembad open ging, (ik ben van 1956) kregen we thuis meteen een gezinsabbinnement. Tevens heeft mijn moeder al onze 6 kinderen zelf zwemles gegeven. Zodra je je diploma had gehaald bij Henk Schiks, mochten we na school met een zwempak/broek en een pakje boterhammen onder de arm vanuit de Steenstraat te voet naar het zwembad. Daar aangekomen waren er altijd wel vriendinnen waar je allerhande turnstandjes mee kon oefenen op het grasveld en soptikkertje spelen of duiken van de hoge springplank. Naar huis gaan hoefde pas als het om 20.00 uur dicht ging. (Warm eten deden we tussen de middag) eenmaal schoongezwommen thuis gekomen was het heerlijk slapen tot de volgende schooldag. En na school begon dit ritueel opnieuw. Toen ik wat ouder werd heb ik ook vele dagen effe 100 baantjes gezwommen en weer naar huis, om huiswerk te maken.