toen ik op de zonnehoek zat was er een toneelstukje in de kerk waar ik aan mee mocht doen ik weet niet meer wat het was, misschien weet iemand meer

@ Leo Laus. 'Magere Josje' was inderdaad de naam van een in 1957 vermoorde Amsterdamse prostituee. Dit wordt ook verteld in de beschrijving van een wandelroute langs religieus erfgoed in Boxtel, uitgegeven door Heemkunde Boxtel. Waarom de toren naar haar is vernoemd weet ik dan weer niet. Wist je trouwens dat er in Tilburg ook een Magere Josje stond?

De naam "magere Josje" komt volgens mj van een Amsterdams meisje dat in die jaren in Amsterdam om het leven kwam "tijdens haar werk" .

@Hans; gingen jullie ook wel eens expres achterin de kerk staan, al was het alleen maar om de centjes te kunnen laten rollen? :) En moest je het geld weer teruggeven aan jullie moeder?

@Carola: wat leuk dat de pastoor in je poëziealbum heeft geschreven, dat moest je vast toen ook al heel speciaal gevonden hebben?

Pastoor De Beer heeft in mijn poëziealbum geschreven. Ik heb het nog en ik ken het versje van buiten. Ben al lang niet meer katholiek maar bij het overlijden van mijn moeder in 2015 ontmoette ik hem weer. Het voelde direct als vanouds.

Ben in deze kerk gedoopt, evenals mijn andere broers en zussen. Op weg naar school was onze route langs deze kerk. Pastoor de Beer kwam langs bij feestjes, trouwpartijen en als het weer tijd werd, om mijn ouders eraan te herinneren dat het tijd werd voor een volgend kind! Als we naar de kerk gingen, kregen we van mijn moeder "centjes" mee om in het netje te gooien. Toen was het nog de gewoonte om geld voor zitplaatsen te innen met een steel met een netje aan het uiteinden. Omdat we vaak als laatste binnenkwamen, waren alle zitplaatsen vaak bezet en we konden dan achter in de kerk tegen de ramen gaan staan! Daar hoefden we dan niet voor te betalen. Wat voor ons leuk was, want dat gaf ons de mogelijkheid om de centjes onder de banken door te rollen als het muisstil was. En als beginnende roker toen, was deze kerk ook interessant voor ons. Iedereen smeet zijn peuk of sigaar weg voor het naar binnen gaan van de kerk. Dat was voor ons feest. De shag werd eruit gehaald en we hoefden dus alleen maar vloeitjes te hebben, om een sigaret te kunnen draaien. Zo rookten wij gratis. Het geluid van magere Josje is me altijd bijgebleven. Alleen vraag ik me wel eens af hoe deze aan zijn naam is gekomen?

Hallo Hanneke, dan moet het toch stevig te keer zijn gegaan he? Weet je nog of het lang heeft geduurd voordat het dak werd hersteld? Vond je broer het vervelend dat hij zijn werkzaamheden (even) moest staken?

Beste Paul Huismans,
Ja dat weet ik nog wel dat het dak inzakte. Mijn broer kon in die periode geen geld ophalen. Pastoor de Beer kwam altijd bij ons thuis haantjes kopen en een kop koffie drinken, de Kapelaan was de beschermer van ons de gidsen.

Telefonisch kregen wij de volgende reactie: "In deze kerk ben ik op 2 december 1960 gedoopt. Niet door de reguliere pastoor maar door mijn "Heeroom", toenmalig kapelaan W.J. de Jonge. Naar mij later is verteld is in de nacht van 2 op 3 december door hevige regenval het dak ingezakt. Ik ontken nog steeds elke betrokkenheid."