Reacties (15)

Martin Roelofs zei op 28 augustus 2020 om 14:34

cafe Lombok gesloten??????????? gisteren nog niet)) cubhuis van CCC

Marilou Nillesen bhic zei op 4 juni 2020 om 15:24

Alvast dank voor de moeite, Hanneke! Heb je zelf nog specifieke herinneringen aan die plek?

En T. J. Calis, wat mooi dat u dan juist nu deze herinneringen hier deelt. Dank daarvoor!

T J Calis zei op 4 juni 2020 om 11:33

Ik vind het wel verrassend om te lezen, dat Mientje nog leeft. Ik herinner mij haar als de jongste van het stel. Oudste zus Truus ( ?? Naam niet zeker), dan een zus, waarvan ik de naam kwijt ben, dan Elly, Gonnie, Mientje.
Van de broers herinner ik mij van oud naar jong Cor, Harry en Frans.
Zelf ben ik intussen bijna 80 dus mijn herineringen gaan naar ruim 60 jaar geleden.

Hanneke Hendriks zei op 4 juni 2020 om 11:09

Ik zal mijn achternichtje (Mientje Rutjes-Burgers) vragen om te reageren. Was haar ouderlijk huis. Zelf ben ik er ook vaak geweest, mijn opa en oma woonden in
St. Agatha.

Marilou Nillesen bhic zei op 3 juni 2020 om 10:24

Bedankt voor de mooie en openhartige reacties, T. J. Calis en Albert. Heeft één van jullie misschien een foto van Gonny? Het zou wel mooi zijn haar hier op deze site een plekje te geven (denk ik, maar misschien denken jullie daar anders over?)

Albert zei op 3 juni 2020 om 09:02

Kan ik mij voorstellen, want Gonny was een leuk meisje. Ik zeg " was" , want zij is heel vroeg overleden.

T J Calis zei op 2 juni 2020 om 20:45

Tussen 1955 en 1960 kwamen wij met regelmaat in Sint Agatha. Mijn vader kocht in de zomer de aardappels op de akkers bij de families Roelofs, Heiltjes, Thissen. We kwamen vaak bij Burgers. Ik was een beetje verliefd op Gonny. De kleine uurtjes in de grote woonkeuken zijn me altijd bij gebleven. Vooral Elly vond het maar moeilijk om van mijn haren af te blijven.

Lisette Kuijper bhic zei op 28 november 2018 om 13:15

Leuk om te lezen, al die mooie herinneringen! Ik kan me goed voorstellen dat je het jammer vindt dat het café niet meer bestaat. In welke periode logeerde jij er vaak? Bedankt voor het delen van jouw verhaal, John!

John Jansen zei op 25 november 2018 om 10:29

Mooie herinneringen aan Familie Burgers, de zusjes Gonny en Elly hebben vroeger als gezinshulp bij ons gewerkt op de boerderij De Wittepoort op de Hapseweg in Cuijk.Vaak mocht ik mee om er een nachtje te slapen en in het grote ligbad te zwemmen en s'morgens weer naar huis en school. Voor het naar bed gaan nog even in het café spelen.Hartelijke mensen helaas op een na allemaal al overleden. Dochter Elly met Allard hebben samen het café nog jaren lang succesvol gerund jammer dat het einde verhaal is.

Marilou Nillesen bhic zei op 4 oktober 2018 om 11:16

Nou Tiny, dat lijkt me dan echt een gemis. Jammer van zo'n mooi cafeetje in Sint-Agatha. Maar goed dat dankzij jouw bijdrage café Lombok - in ieder geval - online nog wordt herinnerd. Dank!

Tiny Ooms zei op 3 oktober 2018 om 16:22

Ja ….Café Lombok staat nog steeds op dezelfde plaats. Is iets of wat uitgebouwd met een zaal erachter, maar het bestaat nog steeds. Het café is echter al enige tijd gesloten.
De afgelopen 4 jaar (tot aan de sluiting in april 2018) heeft Lia Boonstra-Rovers Café Lombok geëxploiteerd.
Ze heeft de afgelopen jaren nog diverse grote feesten en partijen binnengehaald in de feestzaal. En verder was de dagelijkse gang van zaken een aantal trouwe klanten die (bijna) elke dag wel even een biertje kwamen drinken. En die zitten nu dus al een tijdje zonder kroegje.

Mariët Bruggeman bhic zei op 27 september 2018 om 10:55

Wat leuk Adri-Jan, goede herinneringen aan zeker?

Adri-jan Putmans zei op 26 september 2018 om 20:55

wij hebben 11 jaar geleden nog ons trouwfeest gevierd

Mariët Bruggeman bhic zei op 9 mei 2017 om 12:46

Bedankt voor je reactie Albert en ikzelf herken direct deze mentaliteit. Mijn ouders/grootouders hadden ook een eigen zaak en ook wij gingen bij onze eigen klanten winkelen.

Albert zei op 8 mei 2017 om 02:27

In 1958 werd dit "Café Lombok" geëxploiteerd door de Familie Burgers. Ook wel "Burgers Lombok" genoemd. Ik ging daar soms op zondagavond met mijn toen nog toekomstige schoonvader Mathieu Bongartz biljarten. De familie was een goede klant van zijn schoenenzaak & schoenenmakerij en er waren daar ook altijd wel andere klanten aanwezig. In die tijd was het gebruikelijk om voor een goede klant iets terug te doen om ook iets te verdienen en hij gaf dan soms "een rondje voor de klanten". Dat werd door hem ook wel "Leven en laten leven" genoemd!".